คำอำนวยพร 13 กุมภาพันธ์ 2565

**"การเกิด" คือโอกาสในการสร้างสรรค์ "ชะตา" คือการจำกัดขอบเขต การมองชะตาอย่างถูกต้องจึงจะเป็นการเกิด ความคิด คำพูด และการกระทำของคนเราล้วนเป็นการสร้างชีวิต เมื่อปล่อยวางตนเอง จึงจะได้ยินจังหวะของเต๋าที่ยิ่งใหญ่ เมื่อทุกย่างก้าวเดินได้อย่างแม่นยำจึงจะทำให้คนเราอิสรเสรีที่สุด เรื่องยากเพียงเรื่องเดียวในชีวิตคนเรา คือการทำให้เวลามีค่าเท่ากับชีวิต

คำอำนวยพรอรุณสวัสดิ์

จากอาจารย์จ้าวเมี่ยวกว่อ * * *

ขอนำส่งการแบ่งปันเกี่ยวกับคัมภีร์ "เต้าเต๋อจิง" บทที่ 49 และคำอำนวยพรในเดือนแห่งการหว่านเพาะเมล็ดพันธุ์

[ใช้ความดีไปโอบกอดอีกด้านหนึ่งเสมอ เรียกว่า “ความดีงาม” ]

ประเด็นที่ 2 การสร้างอริยบุคคล ความดีงามและการเชื่อถือความมีคุณธรรมต้องก้าวเดินไปพร้อมกัน

2.1 การใช้ความดีไปโอบกอดอีกด้านหนึ่งเสมอ เรียกว่า “ความดีงาม”

คนดีข้าดีต่อเขา คนไม่ดีข้าก็ดีด้วย เรียกว่า ความดีงาม

คุณสมบัติของอริยบุคคลมีอะไรบ้าง คือ “คนดีข้าดีต่อเขา คนไม่ดีข้าก็ดีด้วย เรียกว่า ความดีงาม ผู้มีสัจจะข้าให้ความเชื่อถือ ผู้ไร้สัจจะข้าก็จริงใจ เรียกว่า เชื่อถือความมีคุณธรรม” ทั้งสองสิ่งนี้คือความสัมพันธ์ระหว่าง “จำเป็นต้อง” กับ “ยิ่งต้อง” คำว่า “จำเป็นต้อง” หมายถึง เมื่อผู้อื่นดีกับเรา เราก็จำเป็นต้องดีกับเขาด้วย นี่คือความสัมพันธ์ปกติของคนเรา เป็นสิ่งที่เราจำเป็นต้องทำให้ได้ และคือความเป็นมนุษย์ คำว่า “ยิ่งต้อง” หมายความว่า ผู้อื่นมีท่าทีที่ไม่ดีกับเรา แต่เรายังสามารถมีท่าทีที่ดีกับเขาได้ นี่คือสิ่งที่อยู่เหนือความเป็นมนุษย์ เป็นการเดินไปสู่ความเป็นเทพ

การเดินจากความเป็นมนุษย์ไปสู่ความเป็นเทพ แน่นอนว่าไม่ง่ายนัก ท่าทีที่คนทั่วไปมีต่อความดีและความชั่ว ล้วนแต่ใช้ท่าทีที่ดีต่อผู้ปฏิบัติดี และใช้ความชั่วกำจัดความชั่ว นี่คือท่าทีที่มีความแตกต่าง เพราะตำแหน่งที่ยืนมองปัญหาในจักรวาลของสามัญชนนั้นแตกต่างกัน เมื่อจุดยืน มุมมอง และมาตรฐานมีความแตกต่าง ท้ายที่สุดก่อให้เกิดการรับรู้ที่ไม่เหมือนกัน นี่คือจุดเริ่มต้นของข้อพิพาท เปรียบเสมือนในช่วงเวลาเดียวกัน ซีกโลกเหนือเป็นฤดูหนาว ซีกโลกใต้เป็นฤดูร้อน หากทั้งสองฝ่ายมิได้รับรู้ส่วนทั้งหมดของโลกใบนี้ ย่อมไม่อาจเห็นพ้องต้องกันได้

ส่วนอริยบุคคลได้แหวกข้อจำกัดบางประการของตำแหน่งเดิมที่เคยมี แล้วยืนบนระดับที่สูงขึ้นเพื่อมองทุกสิ่งทุกอย่าง เขามิได้ใช้วิธีการแบ่งเป็นสองฝ่ายซึ่งมีรูปแบบกระจัดกระจายมาประเมินความถูกผิด แต่ทำการสำรวจสถานการณ์ทั้งหมดจากมุมมองอันเป็นเอกภาพของจักรวาล ดังนั้น เขาสามารถให้อภัยทุกสิ่งต่อภายนอก และสามารถรักษาความสงบภายในจิตใจของตนได้ นี่คือคุณธรรมที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คุณธรรมประเภทนี้เปรียบเสมือนแสงลำหนึ่งที่สามารถฝ่าอุปสรรค ส่องความมืดให้สว่าง และเป็นความดีสูงสุดได้

อาจารย์จ้าวเมี่ยวกว่อ

วันที่ 13 กุมภาพันธ์ 2565

(เผยแพร่วันที่ 1469)

* * *

** “生”是创造机会，“命”是格局限制，正视命，才得生。人的念思言行，都是在做生命。放下自己，才能听请大道的节奏；每一步都踩准点，人最自在。人生唯一的难题是：让一寸光阴等于一寸生命。早安！

早安！* * *

13永远用善去拥抱另一面，就是“德善”

《道德经》第49章分享暨播种月祝福》连载13

第二层面，打造圣人，德善、德信必须同步走。

四、永远用善去拥抱另一面，就是“德善”。

善者吾善之，不善者吾亦善之，德善

圣人具备的品质是什么？就是“善者吾善之，不善者吾亦善之，德善；信者吾信之，不信者吾亦信之，德信”，这两者是“必须”与“更要”的关系。所谓“必须”就是，别人对您好，您也必须对他好，这是人之常情，是人必须做到的，是人性；所谓“更要”就是，别人对您不好，但您还能对他好，这就超越人性，走向神性了。

从人性走向神性，确实不容易。一般人对于善恶的态度，都是以善对善，以恶治恶，这是有差别的态度。因为，普通人站在不同的宇宙位置看问题，立场不同，角度不同，标准不同，最后形成的认识也不同，这就是纷争的源头。这就好像同一时间，北半球是冬季，南半球是夏季，双方若对地球没有整体认识，就无法相互认同一样。

而圣人则冲破了原有的位置，站在更高层面上看待一切。他不再用碎片式的二分法来评价谁对谁错，而是从宇宙统一场的角度来看问题，所以他对外能包容一切，对内能安宁自守，这是最大的德。这种德像一束光，能冲破隔阂，照亮黑暗，成为最高的善。

赵妙果，2022年2月13日，第1469天