คำอำนวยพร 15 มีนาคม 2565

** ไม่ว่าเรื่องใด หากมีเต๋าจะมีชีวิต หากขาดเต๋าย่อมเสียชีวิต นี่คือหลักเหตุผลที่กล่าวไว้ในคัมภีร์ "เต้าเต๋อจิง" บทที่ 39 ว่า "ฟ้าเป็นหนึ่งจึงสดใส ดินเป็นหนึ่งจึงสงบ เทพเป็นหนึ่งจึงศักดิ์สิทธิ์ ธัญพืชเป็นหนึ่งจึงสมบูรณ์ ทุกสิ่งเป็นหนึ่งจึงเติบใหญ่ เจ้าเมืองมีความเป็นหนึ่งจึงยุติธรรม" หากคนเราเป็นหนึ่งเดียวกับเต๋าได้ กฎเกณฑ์ที่เรารู้แจ้งนี้ ไม่ว่าจะใช้ในศาสตร์ใดก็จะใช้ได้ไม่หมดสิ้น ทั้งยังกระตุ้นผู้คนและเหตุการณ์รอบตัว ความแตกต่างระหว่างบุคคลอยู่ที่ บางคนกล้ารู้จักตนเองและกล้าแบกรับ เต๋าให้กำเนิดสรรพสิ่งคือบรรทัดฐานสูงสุดของธรรมชาติ ขอเพียงปฏิบัติ ย่อมต้องมีปาฏิหาริย์
คำอำนวยพรอรุณสวัสดิ์
จากอาจารย์จ้าวเมี่ยวกว่อ * * *
ขอนำส่งการแบ่งปันเกี่ยวกับคัมภีร์ "เต้าเต๋อจิง" บทที่ 50 และคำอำนวยพรในเดือนแห่งการท้าทาย
[การตื่นรู้คือของขวัญที่ยอดเยี่ยมที่สุดที่ชีวิตมอบแก่เรา]
3.3 การตื่นรู้คือของขวัญที่ยอดเยี่ยมที่สุดที่ชีวิตมอบแก่เรา
ใจความสำคัญส่วนแรกของบทนี้คือ “คนตั้งแต่เกิดจนตาย” เป็นการให้เรากลับไปยังแหล่งกำเนิดของจักรวาลเพื่อขบคิดถึงชีวิต มองชีวิตลงมาจากที่สูง และสร้างทัศนะความเป็นความตายที่ถูกต้อง หากคนเรามัวแต่คลำหาทางอยู่ในมิติต่ำ มองโลกด้วยโลกทัศน์ที่คับแคบ มุมมองไม่กว้าง สายตาสั้นเหมือนมีใบไม้บดบังสายตา ไม่มองการณ์ไกล เหมือนคนตาบอดคลำช้างที่มองไม่เห็นส่วนทั้งหมด ชีวิตย่อมเกิดปัญหาใหญ่
ชีวิตเป็นเช่นเดียวกับสรรพสิ่งทั่วหล้า ซึ่งเป็นองค์ประกอบของพลังงาน และมีความสัมพันธ์กับแต่ละกาลเทศะอย่างสนิทแน่นแฟ้น หากมองว่าชีวิตเป็นของตน ในจิตสำนึกแยกปัจเจกบุคคลออกจากส่วนทั้งหมด จะเป็นการตัดท่อส่งพลังงานระหว่างชีวิตกับฟ้าดิน ยิ่งกลัวความตายยิ่งไม่อาจอยู่ได้ยั่งยืน ยิ่งคิดจะบำรุงรักษาสุขภาพ กลับยิ่งเป็นการทำร้ายชีวิต
หลายคนไม่เข้าใจหลักเหตุผลนี้ มุ่งความสนใจไปที่การดูแลกายสังขาร เพื่อแสวงหาประโยชน์ส่วนตน ทั้งยังละโมบในการเสพสุข และหวาดกลัวความตาย หารู้ไม่ว่า เต๋าธรรมชาติมีความสมดุล เมื่อคนเราคำนึงถึงตนเองมาก ฟ้าดินจะคำนึงถึงเราน้อย สุดท้ายจึงเป็นการ “กล้ำกรายเข้าแดนมรณะ” อันที่จริง จิตใจคนเรารู้ทุกสิ่ง ว่าถูกหรือผิด ควรหรือไม่ควรทำ ไม่ต้องถามผู้อื่น ถามใจตนเองก็ทราบแล้ว
ในโลกมนุษย์ คนนับพันหมื่นแย่งกันเดินบนเส้นทางคับแคบ มิสู้เราลองเดินบนเส้นทางอีกสายหนึ่ง บนเส้นทางแห่งการแสวงหาเต๋า ไม่มีใครแย่งชิงกับเรา การแสวงหาเต๋ามิใช่เรื่องอัศจรรย์ เป็นเพียงการปล่อยวางตนเอง หลอมรวมเข้ากับมหาชน ทำทุกสิ่งให้ดีโดยไม่โลภในชื่อเสียงผลประโยชน์ ไม่ยึดติดกับหลักการและอารมณ์ หากคนเราเป็นแต่ผู้ให้ อ่อนโยน และแบกรับความรับผิดชอบ ใครจะต่อต้านเขาได้เล่า
การที่คนเราถือกำเนิดมายังโลก เราเป็นผู้กำหนดหลักสูตรล่วงหน้าด้วยตนเอง กระบวนการของชีวิตคือเพื่อสัมผัสกับความรักอันยิ่งใหญ่ เป้าหมายของชีวิตคือการตื่นรู้ และเป็นหนึ่งเดียวกับความรักอันยิ่งใหญ่ในตึกชั้นที่สองแห่งชีวิตของตนในท้ายที่สุด เพื่อเข้าสู่ความยั่งยืนของชีวิต นี่คือของขวัญที่ยอดเยี่ยมที่สุดที่ชีวิตให้แก่เรา คนเก้าในสิบที่ท่านเหลาจื่อกล่าวถึงล้วนไม่สามารถทำได้ แต่ยังมีคนอีกร้อยละ 10 ที่สามารถก้าวข้ามเส้นชีวิตเดิมของตนได้
อาจารย์จ้าวเมี่ยวกว่อ
วันที่ 15 มีนาคม 2565
(เผยแพร่วันที่ 1499)
* * *
** 任何事物得道便生,失道则亡。《道德经》第三十九章中说:“天得一以清;地得一以宁;神得一以灵;谷得一以盈;万物得一以生;侯王得一以为天下正”,讲的就是这个道理。人若能与道合一,我们所证悟的规律,无论用在什么领域,都能生出无穷妙用,激活周围的人事物。人与人之间的差别就在于:有人敢于认识自己,敢于担当。道生之,是自然最高的准则,只要践行,必有奇迹。
早安!* * *
15觉醒,是最了不起的礼物
《道德经》第50章分享暨挑战月祝福》连载15
九、觉醒是生命为我们赢得的最了不起的礼物。
本章第一部分的核心就是“出生入死”。这是为了让我们回到宇宙源头去思考生命,从高处俯瞰人生,树立正确生死观。如果人一直在低维摸索,坐井观天的小视野,看不广;一叶障目的短视线,看不远;盲人摸象的偏视角,看不全,人生要出大问题的。
生命与世间万物一样,是能量的组合,与各个时空都有紧密关联。如果把生命看成是自己的,在意识上把个体从整体中割裂出来,就隔绝了生命与天地的能量通道,越怕死越无法长久,越想养生越伤生害命。
很多人不懂这个道理,把所有心思都用在保养肉体上,用在为自己抓取上,既贪图享乐,又畏惧死亡。殊不知,天道平衡,人为自己考虑得多了,天地为我们考虑得就少了,最后就成了“动之死地”。其实,人的心什么都知道,很多事对不对?该不该做?不用问别人,问自己的心就知道了。
人世间,千万人争走独木桥,我们不妨另辟蹊径:求道的路上,没人和我们争。求道并不神奇,不过就是放下自己,融入大众,做好所有事而不贪名利、不执理情。如果一个人只付出、只柔弱、只担责,谁能与之抗衡呢?
人来到地球,课程都是自己预约的。生命的过程是为了体验长情大爱;生命的目标是为了觉醒,最终与自己生命二层楼的长情大爱合一,以此进入生命的永恒,这将是生命为我们赢得的最了不起的礼物。老子讲了十分之九的人,都做不到这一点;但还有最后那10%的人,能超越原有的生命线。
赵妙果,2022年3月15日,第1499天