คำอำนวยพร 17 มิถุนายน 2565 (ไม่มีอรุณสวัสดิ์)
ขอนำส่งการแบ่งปันเกี่ยวกับคัมภีร์ "เต้าเต๋อจิง" บทที่ 53 และคำอำนวยพรในเดือนแห่งอู๋เหวย
[เปิดเส้นทางแห่งการตื่นรู้ ทิศทางที่เบี่ยงเบนไปจะหวนคืนสู่ลู่ทางที่ถูกต้อง]
ในสายตาของเต๋า “ไม่อาจกล่าวว่าฟ้าดินมีความเมตตา สุดแต่สรรพสิ่งเจริญเอง” สรรพสิ่งล้วนมีความเสมอภาค สิ่งที่กล่าวว่า สูง ต่ำ สูงศักดิ์ ต่ำต้อย ดี ชั่ว สวยงาม และอัปลักษณ์ เป็นเพียงการตัดสินโดยอัตวิสัยของมนุษย์ ปรากฏการณ์เหล่านี้เพื่อกระตุ้นการสังเกตของเรา แต่เป้าของการสังเกตมิได้อยู่ภายนอก ประโยคที่ว่า “ทางสายใหญ่แม้จะราบเรียบ ยังมีคนชอบเดินทางผิด” คำว่า “คน” ในที่นี้มิใช่ใครอื่น แต่หมายถึงตัวเราเอง
บางครั้ง คนที่ยิ่งฉลาดจะยิ่งเดินบนวิถีทางที่ถูกต้องได้ยาก อันที่จริง ความเรียบง่ายมีน้ำใสใจจริงดูคล้ายโง่เขลา แต่คนมีสติปัญญาเลิศจึงดูคล้ายโง่เขลาได้ หมายความว่า ลูกผู้ชายก่อร่างสร้างตัว ควรตั้งอยู่ในความเรียบง่ายและซื่อสัตย์มีสัจจะ ไม่อยู่ในฐานะที่ไม่มีน้ำใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ แต่ชมเชยความรู้และสติปัญญาของตน ประโยคที่ว่า “จึงเดินบนทางสายใหญ่” คือ การละทิ้งสิ่งจอมปลอม เหลือไว้แต่ความบริสุทธิ์จริงใจ เมื่อจริงใจแล้วจึงจะเข้าใกล้เต๋าได้ เมื่อเราเรียบง่ายแล้ว รอบข้างจะไม่ร้อนรน เมื่อเรามีน้ำใจที่เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่แล้ว ทุกคนจะนับวันยิ่งซื่อสัตย์จริงใจมากยิ่งขึ้น ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนอยู่ที่ตน เราคือแกนสำคัญ คนที่เรียบง่ายจะไม่แย่งชิงทางที่ยากลำบากและอันตรายกับผู้อื่น เพราะเขาค้นพบเส้นทางของตนเองแล้ว
การเข้าใจเต๋าต้องชำระล้างจิตภายใน การเรียกร้องจากภายในคือจุดเริ่มต้นของการตื่นรู้ หมายความว่า ตื่นรู้ในตนเอง เราหว่านเพาะอะไรลงบนผืนนาในใจ และใช้พฤติกรรมอะไรมารดน้ำพรวนดิน เมื่อใส่ใจจดจ่อที่ร่างกายตนเราจะพบว่า ปัญหามิได้อยู่ภายนอก แต่อยู่ในจิตใจ เมื่อหวนกลับมาทบทวนตนเอง แสวงหาจากภายใน คือการตื่นรู้ในวิถีที่ถูกต้อง ทันทีที่เปิดเส้นทางแห่งการตื่นตัว บรรดาทิศทางของชีวิตที่เบี่ยงเบนไปเหล่านั้นของชีวิตจะหวนคืนสู่ลู่ทางที่ถูกต้องได้
ทั่วหล้ามีคนฉลาดมากมาย เหตุที่ความประพฤติที่มีคุณธรรมไม่ได้เพิ่มพูน กิจการไม่ได้พัฒนา ส่วนใหญ่เป็นเพราะเสียเวลาไปกับการหาทางลัด จึงไม่ได้หยั่งรากแห่งชีวิตและธุรกิจการงานไว้ให้ดี กำลังวังชาของคนเรามิได้มีไว้เพื่อประเมินค่าของผู้อื่น แต่มีไว้เพื่อบริหารตนเอง หากมีคนเดินทางลัด แล้วเรายังเดินตามไปอย่างหลับหูหลับตา เมื่ออยากกลับสู่ทางที่ถูกต้องจะทำได้ยากเสียแล้ว
การตื่นตัวคือกุญแจดอกหนึ่ง สามารถเปิดประตูสู่มวลล้ำลึกอัศจรรย์ได้ เราไม่มีสิทธิ์ไปกล่าวโทษสังคม แต่สามารถถามใจตนเองได้ว่า “ฉันได้มอบอะไรให้แก่สังคมบ้าง ฉันอุทิศอะไรเพื่อประเทศชาติบ้าง” การปรองดองสังคมต้องเริ่มต้นจากตนเอง เมื่อตนเองเปลี่ยนแปลงดีแล้ว จะมีคนได้รับแรงดึงดูดมากยิ่งขึ้น แล้วจูงมือเดินไปกับเรา เมื่อพลังแห่งความดีแผ่ขยายได้กว้างพอ ความมืดจะไม่มีที่อยู่อีกต่อไป
อาจารย์จ้าวเมี่ยวกว่อ
วันที่ 17 มิถุนายน 2565
(เผยแพร่วันที่ 1594)
* * *
17开启觉醒之路，回到正轨
《道德经》第53章暨无为月17
在道的眼里，“天地不仁，以万物为刍狗”，万物都是平等的。所谓高低贵贱、善恶美丑，只是人的主观判断。这些现象都是为了激发我们的觉察，但觉察的对象不在外面，所谓“大道甚夷，而人好径”中的这个“人”，说的不是别人，而是我们自己。
有时候，越是聪明人越不容易走正道。其实，淳朴厚道看起来笨笨的，但大智才能若愚——大丈夫立身行事，应该居于质朴忠信之厚处，而不居于风流自赏之薄处。“行于大道”就是去虚伪、留纯真，真心才能近道。我们淳朴了，周围就不浮躁了；我们厚道了，大家也越来越真诚了。一切都在自己，我们是核心。淳朴的人不与众人争走独木桥，是因为他找到了自己的道。
悟道需要清理内心，内求是觉知的开始——觉知自己，在心田里种下了什么，又用什么行为在浇灌它。专注于自身，就会发现：问题不在外面，而在心中。反躬自省，心向内求，是正道的觉醒。一旦开启了觉醒之路，人生那些出偏的方向都会回到正轨。
天下聪明人很多，之所以德行没有增长，事业没有发展，大部分是因为把时间用在抄近道上，而没有踏踏实实扎好生命的根、事业的根。人的精力不为了评价别人，而是用来管理自己。如果有人走捷径，我们也盲目跟风，再想回到正轨，可就难了！
觉醒是一把钥匙，能打开众妙之门。我们没有权利去指责社会，但可以扪心自问：“我为社会，付出了什么？我为国家，贡献了什么？”和谐社会要从自己做起，自己变好了，就会有更多人受到吸引，与我们牵手同行。当善的力量扩得足够大时，黑暗将不复存在。
赵妙果，2022年6月17日，第1594天