คำอำนวยพร 2 ตุลาคม 2564

** ความดีงามทั้งหลายในโลกล้วนเกี่ยวพันกัน  คนดีมักได้รับความยุติธรรม  แม้จะเป็นการทำความดีเพียงเล็กน้อยไม่มีคุณค่าพอที่จะกล่าวถึง  หรือกุศลจิตที่ไร้สุ้มเสียงและการแสดงออก  ล้วนนำแสดงสว่างมาสู่ตนได้ทั้งนั้น  สิ่งที่เราประสบอยู่ในปัจจุบัน  ล้วนมีที่มาจากความคิดแรกเริ่มที่เกิดขึ้นในใจ  สิ่งที่เราจะมีในอนาคต  ล้วนเริ่มจากคำพูดและการกระทำของเราในปัจจุบัน  ขอให้รักษาความดีงามต่อไปเรื่อยๆ  ไม่คิดเล็กคิดน้อย ขอเพียงมีความจริงใจ ปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ ท่านจะเป็นผู้มีเต๋า! โชคดีกำลังตามหลังท่านมา

อรุณสวัสดิ์ * * *

ขอนำส่งการแบ่งปันเกี่ยวกับคัมภีร์ "เต้าเต๋อจิง" บทที่ 45 และคำอำนวยพรในเดือนแห่งการเกิดใหม่

[เข้าใจกฎวิวัฒนาการเปลี่ยนแปลงของโชคกับภัย กุมชะตาชีวิตของตน]

เมื่อได้เกิดใหม่ ชีวิตจะต้องอยู่ในสภาวะของการตื่นรู้ที่อ่อนโยน บริสุทธิ์ เป็นหนึ่งเดียว เปิดกว้าง ใครเห็นใครก็รัก มีชีวิตชีวาอย่างธรรมชาติ กระตือรือร้น ทำให้ผู้อื่นสบายใจอยู่เสมอ ทุกครั้งที่ใช้วาจาคำพูด ย่อมต้องมีความเสมอภาค รักเมตตา เรียบง่าย ในเวลาเดียวกัน ไม่ว่าไปที่ใดย่อมทำตนมีสภาวะเป็นคนธรรมดา กลมกลืนแสงคลุกเคล้าฝุ่นกับผู้อื่น และมีเกียรติยศแต่ไม่อวดตน

เมื่อชีวิตยึดติดอยู่กับอัตตา เปรียบเสมือนน้ำหยดหนึ่งที่ไร้ต้นธาร สามารถสูญสลายหายไปได้ตลอดเวลา แต่สิ่งที่ได้กลับคืนมาจากการศึกษาประยุกต์ใช้คัมภีร์ “เต้าเต๋อจิง” ท่ามกลางการรับใช้ด้วย “การปรองดองกายใจ ครอบครัว และธุรกิจการงานคือหน้าที่ของฉัน” เปรียบเสมือนหยดน้ำที่หวนคืนสู่มหาสมุทรแห่งชีวิต เมื่อแนวคิดของ “ฉัน” หายไป ฉันจะมิได้เป็นน้ำหยดหนึ่งอีกแล้ว แต่กลายเป็นมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ นี่คือการฝึกฝนทักษะ “ไร้อัตตา” ซึ่งเป็นการฝึกฝนทักษะวิถีธรรมชาติด้วยการ “ไม่แย่งแต่ชนะได้ ไม่พาทีแต่สนองตอบ ไม่เรียกหาแต่มาเอง สุขุมแปรเปลี่ยนเอง กฎเกณฑ์ตาข่ายฟ้า กว้างใหญ่ไพศาลแต่ไม่มีสิ่งใดเล็ดลอด” นี่คือการฝึกฝนทักษะไร้อัตตาแห่งฟ้าคนรวมเป็นหนึ่ง

หากไม่เข้าใจกฎวิวัฒนาการเปลี่ยนแปลงของโชคกับภัย คนเราจะกุมชะตาชีวิตของตนได้อย่างไร ทุกสิ่งที่ประสบในชีวิตล้วนเป็นดอกผลที่ตนปลูกไว้ทั้งสิ้น หากต้องการเปลี่ยนแปลงผลลัพธ์ จะลงเรี่ยวลงแรงเฉพาะส่วนที่กิ่งก้านและใบไม่ได้ จำเป็นต้องย้อนคืนสู่ต้นกำเนิด ซึ่งวิธีการย้อนกลับคือการขัดเกลาคุณสมบัติของตนให้เป็นอัตลักษณ์ เพราะความสมบูรณ์และอิสรเสรีเดิมเป็นของเราเองอยู่แล้ว

สภาวะสูงสุดของการฝึกปฏิบัติคือการย้อนคืนสู่ความเรียบง่ายที่เป็นจริง หลังจากรุ่งโรจน์แล้วยังสามารถกลับสู่ความเรียบง่ายธรรมดาได้ หากฝึกอบรมและประสบความสำเร็จถึงสภาวะสูงสุดได้จริง ผู้นั้นย่อมมีจิตใจกว้างขวางดั่งหุบเขา เพราะเมื่อเต็มเปี่ยมจนถึงที่สุดแล้วกลับจะแสดงออกถึงความว่างเปล่า แต่ความว่างเปล่าเช่นนี้เป็นเพียงความรู้สึกของมนุษย์โลกเท่านั้น อันที่จริง ภายในนั้นยังแฝงเร้นด้วยความมั่งคั่งมากที่ “สมบูรณ์เลิศคล้ายบกพร่อง แต่บทบาทนั้นมิเสื่อมสูญ”

อาจารย์จ้าวเมี่ยวกว่อ

วันที่ 2 ตุลาคม 2564

(เผยแพร่วันที่ 1336)

* * *

** 世间所有的美好都是环环相扣，善良的人总不会被亏待。即便是微不足道的善举、不动声色的善意，也能自带光芒。你现在所经历的，都源于你最初的起心动念；你将来所拥有的，都始于你当下的一言一行。一直善良下去，不斤斤计较，只问真心，只安照规律去做事情，您就是有道者！好运已在你的身后相随。

早安！* * *

02了解祸福演化的规律，掌握自己的命运

《道德经第45章分享暨新生月祝福》连载02

当生命处于新生的状态，我们一定是柔软的、单纯的、抱一的、开放的、人见人爱的觉醒状态；我们一定是活泼的、生机勃勃的、让人舒服的自然状态；我们发出的声音一定是平等的、慈爱的、淳朴的，同时又是平凡的、和光同尘的、光而不耀的广大状态。

当生命执着于小我时，就像一滴无源之水，随时都会有灭顶之灾。但在道德经学用回馈“和谐身心我的责任、和谐家庭我的责任、和谐企业我的责任”的服务中，就像一滴水回归了生命的大海——当“我”的概念消失时，我就不再是一滴水，而成为了浩瀚的海洋。这就是练“不争而善胜，不言而善应，不召而自来，繟然而善谋，天网恢恢，疏而不失”的天之道功夫；这就是练天人合一的无我真功夫。

如果不了解祸福演化的规律，人怎么可能掌握自己的命运呢？生命中所有的遇到，都是自己种出的果实。要改变结果，不能只在枝叶上下功夫，必须回归本源，而回归的方法就是亮化自身品质——因为，圆满和自在原本就属于我自己！

修行的最高境界是返璞归真，是灿烂之后还能归于平淡。如果修养和成就真到了最高境界，人一定是虚怀若谷的。因为，丰盈到了极处，反而会显得空空如也；可这种空空如也，只是世人的感受而已，实际上其内在蕴含着“大成若缺，其用不弊”的丰盛富足。

赵妙果，2021年10月2日，第1336天