คำอำนวยพร 20 มกราคม 2565
** การใช้ความดีไปโอบกอดอีกฝ่ายหนึ่งอยู่เสมอ คือความดีที่สอดคล้องเต๋า เป็นความดีที่มนุษย์ใช้ในการปกครองโดยสงบได้อย่างยาวนาน ทั้งยังเป็นความดีที่ทำให้ปัจเจกบุคคลมีสุขภาพดีและอายุยืนยาว หากเราใช้จิตใจที่กว้างขวางไปกล่อมเกลาความไม่ดี สลายความขัดแย้ง และกำจัดความเป็นปฏิปักษ์ โดยเฉพาะการใช้การสอนโดยไร้วาจา ส่งผลสะเทือนต่อคนไม่ดี การฝึกปฏิบัติ ลงมือทำ และทำได้จริงนี้ คือวิถีของอริยบุคคลที่สร้างความสำเร็จให้แก่ทุกคน
คำอำนวยพรอรุณสวัสดิ์
จากอาจารย์จ้าวเมี่ยวกว่อ * * *
ขอนำส่งการแบ่งปันเกี่ยวกับคัมภีร์ "เต้าเต๋อจิง" บทที่ 48 และคำอำนวยพรในเดือนแห่งการอำนวยพรปีใหม่
[ความสงบสุขคือการได้ในระดับสูงสุด ไม่วุ่นวายคือความผาสุกมากที่สุด]
ประเด็นที่ 2 เดิมทีชีวิตไม่มีความวุ่นวาย มีเพียงการออกห่างจากวิถีที่ถูกต้องจึงจะก่อให้เกิดภัยพิบัติได้
2.1 ความสงบสุขคือการได้ในระดับสูงสุด ไม่วุ่นวายคือความผาสุกมากที่สุด
การ “ปกครองทั่วหล้า” ยังมีความหมายว่า อธิษฐานให้ทั่วหล้าสงบสุข คัมภีร์ “เต้าเต๋อจิง” มิได้เขียนขึ้นเพื่อความสงบสุขของส่วนบุคคล ยิ่งเป็นงานเขียนเพื่อความสงบสุขอย่างยั่งยืนของทั่วโลกและมนุษย์ ความสงบสุขคือการได้ในระดับสูงสุด ไม่วุ่นวายคือความผาสุกมากที่สุด “การปกครองทั่วหล้าต้องไม่หยุมหยิม” หมายถึง ไม่กระทำตามอำเภอใจ ไม่เสแสร้ง และไม่ก่อปัญหา จึงมีโอกาสได้รับความเชื่อถือจากทั่วหล้า ทำให้ทั่วหล้าสงบสุขได้
คนเราเติบโตท่ามกลางความสัมพันธ์ ใครก็ตามล้วนไม่อาจมีชีวิตตามลำพังในพื้นที่ที่แยกจากกัน ความสัมพันธ์ระหว่างเรากับร่างกาย ครอบครัว ธุรกิจการงาน ประเทศชาติ ตลอดจนถึงจักรวาล คือ “ทั่วหล้า” ของตน หากต้องการ “ปกครองทั่วหล้า” จะอาศัยความฝันหรือใช้กำลังไม่ได้ ไม่มีทั่วหล้าของใครที่ได้มาด้วยการใช้กำลัง มีแต่สรรพชีวิตยินดีมอบให้เขาเอง ทั่วหล้าเป็นของประชาชนร่วมกัน มีเพียงจิตใจที่รักฉันพี่ฉันน้อง ซื่อสัตย์ภักดี และอ่อนน้อมถ่อมตน พร้อมทั้งให้คุณแก่ผู้อื่น มอบอุทิศ และวางตนอยู่ต่ำได้จริง เมื่อมีจิตใจซื่อตรงต่อทั่วหล้า จึงจะปกครองทั่วหล้าได้
หากคนเราคิดแต่เห็นแก่ตัว โลภละโมบ โหดเหี้ยมอำมหิต แม้จะมีโอกาสช่วงเวลาหนึ่งก็ไม่อาจยั่งยืนยาวนานได้ ได้แต่ถลำสู่ท่ามกลางความทุกข์ไม่มีที่สิ้นสุด อันที่จริง ความทุกข์มิใช่ชีวิตนำพามาเอง หากไม่กระทำ เดิมทีชีวิตมีทั้งความผาสุกและอิสรเสรี มีภาวะที่ “ไม่วุ่นวาย” ชีวิตที่ผาสุกและความเจริญรุ่งเรืองของลูกหลานนั้นจะใช้เงินทองและอำนาจแลกมาไม่ได้ ทุกคนล้วนมีชีวิตที่คู่ควรกับความประพฤติที่มีคุณธรรมของตนเท่านั้น หากเกินไปสักหน่อย จะกดดันชีวิตให้พังลง มีเพียงการสั่งสมคุณธรรมล้ำลึกอย่างเงียบ ๆ จึงจะแลกความสิริมงคลสมความปรารถนามาได้ ส่งผลให้ลูกหลานเจริญรุ่งเรือง และแผ่กุศลแก่ประชาชน
อาจารย์จ้าวเมี่ยวกว่อ
วันที่ 20 มกราคม 2565
(เผยแพร่วันที่ 1445)
* * *
** 永远用善去拥抱另一面，是合道之善，是人类长治久安之善，也是个体健康长寿之善。如果我能以宽容来感化不善，从而化解矛盾、消除对立；尤其是以不言之教，影响不善者，在这一点上的实践、行动和做到，就是在成就每个人的圣人之道。
早安！* * *
20平安是最高的得到，无事是最大的幸福
《道德经》第48章分享暨元旦月祝福》连载20
第五层面，生命本无事，只有偏离正道，才会引发祸患。
十三、平安是最高的得到，无事是最大的幸福。
“取天下”也寓意为祈祷天下太平。《道德经》不仅是为了个人的安康幸福而写，更是为了整个世界与人类的长治久安而作。平安是最高的得到，无事是最大的幸福。“取天下常以无事”说的就是不妄为造作、无事生非，才有可能得到天下的信任，打造太平的天下。
人是在关系中成长的，任何人都不可能独活于割裂的空间。我们与身体、家庭、企业、国家乃至宇宙的关系，就是自己的“天下”。若想“取天下”，不能靠做梦、靠动武。天下是苍生共有的，没有谁的天下是打下来的，那都是众生心甘情愿送给他的。只有博爱、忠诚、谦卑的胸襟，加上利他、奉献、处下的做到，心诚于天下，才能取天下。
如果人的起心动念就是自私贪婪、残暴冷血，即使一时得势，也不可能江山永固，只会陷入无穷的烦恼中。实际上，烦恼不是生命里自带的——如果不作(zuō)，人生原本就是幸福，就是自在，就是一种“无事”的状态。幸福的生活与子孙的荣华是金钱与权势换不来的。每个人只能拥有与自己德行相符的生活，但凡超过一点，都会压垮生命。只有默默累积玄德，才能置换一颗吉祥如意树，福荫子孙、泽被苍生。
赵妙果，2022年1月20日，第1445天