คำอำนวยพร 22 เมษายน 2565 (ไม่มีอรุณสวัสดิ์)

ขอนำส่งการแบ่งปันเกี่ยวกับคัมภีร์ "เต้าเต๋อจิง" บทที่ 51 และคำอำนวยพรในเดือนแห่งการสื่อเชื่อม

[การมีความสามารถรับใช้ผู้อื่น คือพรอันยิ่งใหญ่ที่สุด]

2.2 คนเรามิได้ขาดแคลนเต๋าและคุณธรรม แต่ขาดความสามารถและความประพฤติที่มีคุณธรรม

ในทางโลก “การกระทำ” ของหลายคนมีวัตถุประสงค์เพื่อ “หวังผล” จึงมักคาดหวังว่าจะได้รับอะไรจากผลงานนั้นสักหน่อย ดังนั้น มนุษย์จึงวางตัวอยู่เหนือธรรมชาติและอยู่นอกเหนือกลุ่มได้ง่าย และไม่วางตนอยู่ในส่วนทั้งหมด เป็นเพราะการแยก “ฉัน” ออกจากสรรพสิ่งและเต๋าที่ยิ่งใหญ่ เข้าใจผิดว่ารับผลประโยชน์ได้ยิ่งมากเท่าไร ชีวิตจะยิ่งปลอดภัยและยั่งยืน แต่ความเป็นจริงคือ “ตระหนี่เกินไปจะสิ้นเปลืองมาก สมบัติล้นฟ้ากลับเสียหายยับเยิน” บทเรียนในประวัติศาสตร์ยืนยันให้เห็นได้อย่างชัดเจนว่า ผู้ที่เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัว กักตุน และถือครอง ย่อมไม่ได้ดี หมายความว่า ผู้ที่ตะกละตะกลามมักตายจากการกิน โลภในทรัพย์สินก็ตายด้วยทรัพย์สิน คนมักมากในกามตายเพราะกามารมณ์ คนที่ละโมบในอำนาจก็ตายด้วยอำนาจ

ธรรมชาติที่ยิ่งใหญ่คือส่วนทั้งหมด หากฝ่ายหนึ่งครอบครองไว้มาก ผู้อื่นย่อมสูญเสีย หากฝ่ายหนึ่งไม่ทำหน้าที่ ผู้อื่นย่อมต้องทำแทน เช่นเดียวกับร่างกายที่เป็นส่วนทั้งหมด เราจะขยายกระเพาะให้ใหญ่ขึ้นเพราะชอบรับประทานไม่ได้ เพราะจะไปเบียดเนื้อที่ของอวัยวะอื่น มีเพียงอยู่ร่วมกันอย่างปรองดอง แต่ละส่วนต่างทำตามหน้าที่ของตนอย่างเต็มที่ ให้ประโยชน์แก่ผู้อื่น สุดท้ายเมื่อทุกคนดีแล้ว ตนเองจึงจะดียิ่งขึ้นได้

อันที่จริง คนเรามิได้ขาดแคลนเต๋าและคุณธรรม แต่ขาดความสามารถและความประพฤติที่มีคุณธรรม หากมนุษย์ตื่นรู้และวางตนอยู่ในส่วนทั้งหมดได้ สิ่งที่แฝงอยู่มากมายในใจจะโผล่ขึ้นมา ในทางกลับกัน หากความเห็นแก่ตัวทำให้ระบบสับสน สร้างมลพิษในใจคน และนำมาซึ่งภัยพิบัติและบาปกรรม แม้จะรอดพ้นจากการลงโทษทางกฎหมายบนโลกมนุษย์ได้ แต่ตาข่ายฟ้ากว้างใหญ่ไพศาล ไม่มีวันหนีพ้นการลงโทษของเต๋าธรรมชาติไปได้อย่างแน่นอน

ในคัมภีร์ “เต้าเต๋อจิง” บทที่ 25 กล่าวว่า “ในจักรวาลมี 4 ยิ่งใหญ่ เต๋ายิ่งใหญ่ ฟ้ายิ่งใหญ่ ดินยิ่งใหญ่ มนุษย์ก็ยิ่งใหญ่” มนุษย์มีตำแหน่งพิเศษในจักรวาล ฟ้าดินมีพลังอะไร มนุษย์เองก็ควรจะมีพลังนั้นเช่นเดียวกัน แต่ในความเป็นจริง มนุษย์กลับมีพลังเพียงเล็กน้อยและอายุสั้น เพราะเหตุใด เพราะขาดเต๋าและคุณธรรมมากเกินไป

ในโลกมนุษย์ การมีทรัพย์สินเงินทองมากมาย มีความได้เสียชื่อเสียงและผลประโยชน์ ดูเป็นที่น่าจับตามอง แต่อันที่จริงนั่นเป็นเพียงกระบวนการหนึ่ง เป็นการทดลองสัมผัส และเป็นสิ่งประดับประดาเท่านั้น บรรดาพรสวรรค์คือของขวัญจากสวรรค์ที่ให้เรามารับใช้มวลมหาชนและพัฒนาชีวิตให้สมบูรณ์ การที่มีความสามารถในการรับใช้ผู้อื่น คือพรอันยิ่งใหญ่ที่สุดที่สวรรค์มอบให้เรา

อาจารย์จ้าวเมี่ยวกว่อ

วันที่ 22 เมษายน 2565

(เผยแพร่วันที่ 1538)

* * *

22有能力服务他人，是最大的福报

《道德经》第51章暨连接月祝福连载22

十四、人人不缺道和德，缺的是道行(háng)和德行。

世俗中，很多人“为(wéi)”的目的就是为了“恃”，总会不由自主地想凭借所谓的功劳得到些什么。所以，人容易把自己置于自然之上、团体之外，而没有把自己放在整体之中。这是因为把“我”与万物、与大道割裂了，误以为获取的名利越多，人生越安全长久。但真相是“甚爱必大废，多藏必厚亡”，历史的教训历历在目：凡是利己者、囤积者、占有者，必无好报——往往贪吃的死在吃上，贪财的死在财上，贪色的死在色上，贪权的死在权上。

大自然是一个整体，一方若多占，他人就受损；一方若不尽责，他人就要代偿。就像身体是一个整体，不能因为喜欢吃，就把胃加大，挤占其他脏器的空间。只有和谐共存，每个个体都尽职尽责、让利于人，最后大家好了，自己才能更好。

实际上，人人都不缺道、不缺德，缺的是道行(háng)与德行。人若能觉悟，把自己放在整体之内，心中就会升起很多潜在的东西。反过来，若因一己之私，搅乱秩序、污染人心，由此招致的灾祸罪业，即使能逃脱人间法律的惩戒，但天网恢恢，天道的惩罚永远逃不掉。

《道德经》第二十五章中说：“域中有四大，道大，天大，地大，人亦大。” 人在宇宙中有特殊地位，天地有什么力量，人类本该具有同样的力量。但事实上，人却势微力薄、寿命短暂，为什么？因为，亏道败德太多了。

人世间的金玉满堂、名利得失，看着炫目，实则不过是一个过程、一种体验、一些点缀而已。所有的才华都是上天所赐，是让我们来服务大众、完善生命的。有能力服务他人，是上天给我们最大的福报。

赵妙果，2022年4月22日，第1538天