คำอำนวยพร 26 กันยายน 2564
Updated: Oct 11, 2021

** "สมบูรณ์เลิศคล้ายบกพร่อง แต่บทบาทนั้นมิเสื่อมสูญ" ท่านเหลาจื่ออธิบายถึงความสมบูรณ์เลิศจากฐานของกระแสหลัก แต่ความบกพร่องคือเงื่อนไขของความสมบูรณ์เลิศ เมื่อกล่าวถึงการประสานตัวกันของหยินและหยางจากพื้นฐาน จึงจะหลีกเลี่ยงสภาวะที่ไม่เจริญเติบโตเพราะหยินและหยางไม่สมดุลได้ จากนั้นจึงก่อเกิด "บทบาทนั้นมิเสื่อมสูญ" คือมีบทบาทที่เกิดขึ้นตลอดไม่มีวันสิ้นสุด การที่บทบาทของ "บกพร่อง" ไม่มีวันหมดสิ้น เพราะระเบียบของจักรวาลมี "ความบกพร่อง" อยู่ การเติมเต็มความบกพร่องบนเส้นทางฝึกปฏิบัติของชีวิต คือช่วงเวลาปัจจุบันที่สมบูรณ์แบบตลอดกาล เป็นสภาวะใหม่และสร้างสรรค์ของชีวิต และเป็นการเกิดใหม่ที่ไม่มีวันสิ้นสุด
อรุณสวัสดิ์ * * *
ขอนำส่งการแบ่งปันเกี่ยวกับคัมภีร์ "เต้าเต๋อจิง" บทที่ 44 และคำอำนวยพรในเดือนแห่งพลัง
[หากมีจักรวาลทัศน์ โลกทัศน์ และชีวทัศน์ผิดเพี้ยนไป ถ้าเช่นนั้นชีวิตย่อมขาดเต๋าและเดินทางผิด]
ขอมอบคติธรรมจากคัมภีร์ “เต้าเต๋อจิง” บทที่ 44 “รู้จักพอไม่อัปยศ”
1. “ชื่อเสียงกับร่างกายอะไรใกล้ตัว ร่างกายกับทรัพย์สินอะไรสำคัญ สูญเสียชีวิตกับลาภยศอะไรให้โทษ” ทั้ง 3 คำถามนี้บอกเราว่า หากโลภมากในทรัพย์สมบัติจะตายด้วยทรัพย์สมบัติ หากโลภมากในด้านอาหารการกินจะตายเพราะอาหารการกิน หากโลภมากในกามารมณ์จะตายเพราะกามารมณ์ คำว่า “โลภ” จะเป็นเหตุให้ประเทศล่มสลาย บ้านแตกสาแหรกขาดได้ ทำให้คนที่เห็นยังดี ๆ อยู่ต้องจากไปก่อนเวลาอันควร ดังนั้น คำว่า “โลภ” มิใช่เรื่องเล็ก ๆ
2. ชั่วชีวิตคนเราหนึ่งร้อยปีผ่านไปอย่างรวดเร็ว ต้องเข้าใจชัดเจนว่า อะไรคือสิ่งจำเป็น และอะไรคือความทะยานอยาก นี่จะเป็นความช่วยเหลือพื้นฐานที่สุดต่อชีวิตเรา ทรัพย์สินเงินทองมากมายในชีวิตล้วนเป็นเพียงเมฆที่ลอยอยู่บนท้องฟ้า มีเพียงการแบกรับด้วยความรักจึงจะได้รับการอำนวยพรจากสังคมและฟ้าดินได้
3. ในจิตสำนึกของมนุษย์ ความเห็นแก่ตัวคือต้นตอของมลภาวะที่เป็นภัยร้ายแรงที่สุด สิ่งเหล่านี้มาจากความยโสโอหังของมนุษย์ และเป็นการรับรู้ที่ผิดต่อธรรมชาติและธาตุแท้ของชีวิต หากมีจักรวาลทัศน์ โลกทัศน์ และชีวทัศน์ผิดเพี้ยนไป ถ้าเช่นนั้นชีวิตย่อมขาดเต๋าและเดินทางผิด
4. การที่มนุษย์มีจิตใต้สำนึกที่ “ให้ความสำคัญกับชื่อเสียงผลประโยชน์มากกว่าชีวิต” นั้นมีสาเหตุเพราะมีร่างกาย มนุษย์จึงคิดหาวิธีแสวงหาผลประโยชน์มาหล่อเลี้ยงร่างกาย ดังนั้น อันที่จริงความทะยานอยากในชื่อเสียงและผลประโยชน์ที่ชอบธรรมคือสิ่งจำเป็นต่อความอยู่รอดของมนุษย์ จำเป็นต้องได้รับการเติมเต็ม หากมนุษย์งดความทะยานอยากโดยสิ้นเชิงจะไม่อาจอยู่รอดได้ แต่หากมั่วโลกีย์เต็มที่จะเดินสู่ความหายนะ ระดับที่เหมาะสมคือความคิดเชิงวิภาษซึ่งสำคัญที่สุดที่ท่านเหลาจื่อกล่าวในบทนี้
5. เงินทองและอำนาจมิใช่ที่พึ่งพิงของดวงวิญญาณ เพื่อให้ได้ครอบครองทั่วหล้า แต่ต้องชดใช้ด้วยชีวิตของตน เช่นนี้จะมีผลดีอะไรเล่า ชีวิตประเมินค่ามิได้ ความผิดพลาดมากที่สุดของชีวิตคนเราคือการใช้สุขภาพไปแลกกับวัตถุนอกกาย โศกนาฏกรรมใหญ่ที่สุดในชีวิตคือการเสียชีวิตก่อนวัยอันควร
อาจารย์จ้าวเมี่ยวกว่อ
วันที่ 26 กันยายน 2564
(เผยแพร่วันที่ 1331)
* * *
** “大成若缺,其用不弊。”老子从根本主流讲大成,但缺口是大成的条件。从根本上说阴阳和合,才能避免孤阴、寡阳不生不长的绝境。所以才能产生“其用不弊”,即生生不息的作用。故“缺”的功用永无竭尽,正因为是宇宙秩序有这个“缺”。人生修行路上的补缺,永远是完美的现在进行时,是常新的生命状态、创造状态,是永不枯竭的再生源。
早安!* * *
26三观如若出现偏差,生命必然失道走反
《道德经第44章分享暨能量月祝福》连载26
以下是第四十四章的悟道心得:
一、“名与身孰亲?身与货孰多?得与亡孰病?”这千古三问,告诉我们:贪财会死在财上,贪吃会死在吃上,贪色会死在色上。一个“贪”字,会导致亡国破家,让好端端的人早早命归黄泉。所以,“贪”不是小事。
二、人生百年一瞬间,要理清:何者是需要?何者是欲望?这对生命会有最基本的帮助!生命中的金玉满堂都是浮云,只有爱的担当才能对接社会与天地对我们的祝福!
三、人类的意识中,自私自利是危害最严重的污染源——这既来源于人类的自高自大;也来源于人类对自然和生命本质的错误认识——如果宇宙观、世界观和人生观出现了偏差,那生命必然失道走反!
四、人具有“名利重于人身”的潜在心理是有原因的。因为有了身体,人才会去想办法获利,以此来供养身体。所以,合理的名利欲望其实是人的生存需求,是必须得到满足的。人如果绝对禁欲是无法生存的;但若是纵欲的话,也必然走向败亡——这个度就是老子在本章中最重要的辩证思想。
五、金钱和权势并不是灵魂的归宿。人就是赚得全世界,若赔上自己的性命,又有什么益处呢?生命无价,人生最大的错误就是用健康换取身外之物;人生最大的悲剧就是人未老而身先亡。
赵妙果,2021年09月26日,第1331天