คำอำนวยพร 3 กุมภาพันธ์ 2565

** มีเส้นทางประเภทหนึ่ง เรียกว่าเส้นทางคดเคี้ยวที่จำเป็นต้องผ่าน แม้ปัจจุบันมองย้อนกลับไปเราอาจสงสัย ว่าเหตุใดตนจึงตัดสินใจเช่นนั้นแต่แรก แต่นั่นอาจอยู่ภายใต้เงื่อนไขของการรับรู้และความสามารถในขณะนั้น จึงตัดสินใจทำเช่นนั้นไป อันที่จริง การตัดสินใจเลือกสรรที่ดีที่สุดไม่เกี่ยวกับความถูกผิดแต่อย่างใด แต่คือการเลือกที่จะทำให้เราเสียใจน้อยที่สุด มูลรากของชีวิตคนเราคือทุกสิ่งตนเป็นผู้สร้าง! สร้างสรรค์ทุกสิ่งของตน! ชีวิตยังอีกยาวไกล ขอให้เราจำไว้ว่า ไม่ต้องทอดถอนใจให้อดีต และอย่ากังวลถึงอนาคต! สิ่งสำคัญที่สุดคือการถนอมรักความอบอุ่นของความสัมพันธ์ในปัจจุบันให้ดี!

คำอำนวยพรอรุณสวัสดิ์

จากอาจารย์จ้าวเมี่ยวกว่อ * * *

ขอนำส่งการแบ่งปันเกี่ยวกับคัมภีร์ "เต้าเต๋อจิง" บทที่ 49 และคำอำนวยพรในเดือนแห่งการหว่านเพาะเมล็ดพันธุ์

[ให้อภัยทุกสิ่งภายนอก รักษาความสงบภายในจิตใจ]

บัดนี้ ขอให้เราเข้าสู่การอธิษฐานใน “เดือนแห่งการหว่านเพาะเมล็ดพันธุ์”

ให้ฉันมองเห็น ได้ยิน รู้สึกได้ และรู้ว่า ฉันคือผู้ฝึกปฏิบัติเต๋าที่มี “จิตแห่งอริยบุคคล จิตที่ยืดหยุ่น จิตแห่งประชาชน จิตแห่งความดีงาม จิตแห่งการเชื่อถือความมีคุณธรรม จิตหนึ่งใจเดียวกับคนทั่วหล้า และจิตแห่งการถือปวงชนเป็นลูกหลานของตน” นี่คือการฝึกฝนหลอมหล่อชั่วชีวิตของฉัน ฉันจะใช้จิตแห่งอริยบุคคลตระหนักรู้ตนเอง เคารพยำเกรงทุกสิ่งทุกอย่างด้วยจิตที่ยืดหยุ่น ใช้จิตแห่งประชาชนไปเข้าอกเข้าใจผู้อื่น ใช้จิตแห่งความดีงามสลายความขัดแย้ง ใช้จิตแห่งการเชื่อถือความมีคุณธรรมรับใช้สังคม ใช้จิตหนึ่งใจเดียวกับคนทั่วหล้าให้อภัยทุกสิ่ง และใช้จิตแห่งการถือปวงชนเป็นลูกหลานของตนในการดำเนินชีวิตอย่างเรียบง่าย เมื่อฉันไร้ความทะยานอยาก อู๋เหวย ไม่สร้างปัญหา และสงบนิ่ง สิ่งรอบข้างจะเปลี่ยนแปลงอย่างสุภาพเรียบร้อย มีความมั่งคั่ง และเรียบง่ายเอง

คนเราใช้ชีวิตบนโลกนี้ มีเพียงภารกิจเดียว คือต้องเป็นอริยบุคคลที่มีความผาสุก อิสระ และสมบูรณ์ มีอริยบุคคลยิ่งมากเท่าไร สังคมยิ่งสงบ อริยบุคคลคือคนสามัญธรรมดาที่มีความอ่อนโยนเข้ากับผู้คนได้ง่าย ซึ่งมิใช่เป็นผู้บัญชาที่วางตัวสูงส่ง และมิใช่ผู้ที่ยืนดูเฉย ๆ ด้วยท่าทีที่เย็นชา อริยบุคคลคือผู้นำทางที่ทำตนเองให้ดี เขาสามารถแบกรับความรับผิดชอบ บรรลุภารกิจได้ จูงมือทุกคน และร่วมเดินเคียงบ่าเคียงไหล่ไปกับทุกคนได้

อริยบุคคลก็เป็นคน เขามีอารมณ์ มีอุปนิสัย และมีจุดอ่อนเช่นเดียวกับมนุษย์ทั่วไป แต่เขารู้ว่าจะอยู่ร่วมกับจุดอ่อนอย่างไร และสามารถปล่อยวางความต้องการส่วนตนได้ อยู่ร่วมกับทั่วหล้าอย่างเข้าอกเข้าใจ ดำเนินวิถีการก่อเกิดและเจริญเติบโต ในสายตาของอริยบุคคล ในใจของคนเราทุกคนล้วนมีเด็กน้อยผู้บริสุทธิ์อาศัยอยู่ ท่านมองมวลชีวิตเป็นลูกของตน จะคอยรักทะนุถนอม ค้ำจุนและรอคอยพวกเขา โดยไม่เป็นปฏิปักษ์กับพวกเขา

ความดีความชั่วสำหรับคนทั่วไป ล้วนแต่ใช้ท่าทีที่ดีต่อผู้ปฏิบัติดี และใช้ความชั่วกำจัดความชั่ว นี่คือท่าทีที่มีความแตกต่าง เพราะตำแหน่งในจักรวาลที่พวกเขาอยู่นั้นแตกต่างกัน ดังนั้น จุดยืน มุมมอง และมาตรฐานจึงมีความแตกต่าง ท้ายที่สุดการรับรู้จึงต่างกัน นี่คือจุดเริ่มต้นของข้อพิพาท เปรียบเสมือนในช่วงเวลาเดียวกัน ซีกโลกเหนือเป็นฤดูหนาว ซีกโลกใต้เป็นฤดูร้อน หากทั้งสองฝ่ายมิได้รับรู้ส่วนทั้งหมดของโลก ย่อมไม่อาจเห็นพ้องต้องกันได้

อริยบุคคลได้แหวกข้อจำกัดบางประการของตำแหน่งเดิมที่เคยมี แล้วยืนบนระดับที่สูงขึ้นเพื่อมองทุกสิ่งทุกอย่าง เขามิได้ใช้วิธีการแบ่งเป็นสองฝ่ายซึ่งมีรูปแบบกระจัดกระจายมาประเมินความถูกผิด แต่ทำการสำรวจสถานการณ์ทั้งหมดจากมุมมองอันเป็นเอกภาพของจักรวาล ดังนั้น เขาสามารถให้อภัยทุกสิ่งต่อภายนอก และสามารถรักษาความสงบภายในจิตใจของตนได้ นี่คือคุณธรรมที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คุณธรรมประเภทนี้เปรียบเสมือนแสงลำหนึ่งที่สามารถฝ่าอุปสรรค ส่องความมืดให้สว่าง และเป็นความดีสูงสุดได้

อาจารย์จ้าวเมี่ยวกว่อ

วันที่ 3 กุมภาพันธ์ 2565

(เผยแพร่วันที่ 1459)

* * *

** 有一种路，叫非走不可的弯路。虽然现在回头看，可能会很疑惑，当初自己怎么会做出那般选择，但也许那就是基于当时的认知和能力的条件下，必然会做的选择。说到底，最好的选择从来无关正确与否，而是一个人最无悔的那个选择。人生的根本就是一切自己创造！创造自己一切！余生还很长，愿我们都记得，不必为昨日而衰叹，也不必为明天而担忧！珍惜温暖当下关系最重要！

早安！* * *

03 对外能包容一切，对内能安宁自守

《道德经》第49章分享暨播种月祝福》连载03

现在，我们进入2022年播种月的祈祷文。

让我看得到、听得到、感觉到、我知道：

我是一个具有“圣人心、无常心、百姓心、德善心、德信心、浑其心、孩之心”的有道践行者，这是我一生的修炼：我将以圣人心觉知自己，以无常心敬畏一切，以百姓心感同身受，以德善心化解是非，以德信心服务社会，以浑其心包容万有，以孩之心淳朴生活。当我无欲、无为、无事、好静时，周围也将自化、自正、自富和自朴。

我知道，人生在世，只有一个使命，就是要做一个幸福、自在、圆满的圣人。圣人越多，社会越祥和。圣人就是一个平易近人的普通人，既不是高高在上的指挥者，也不是冷眼旁观的看戏者。圣人是做好自己的领路人，他能担起责任，完成使命，牵起大家的手，陪大家一起往前走。

我知道，圣人也是人，他有脾气、有个性、有人类共有的弱点，但他懂得如何与弱点共存，能把私欲放下，将心比心地与天下相处，行化育之道。圣人眼中，每个人心里都住着一个圣洁的小孩，他视一切众生为自己的孩子，永远爱护他们、托起他们、等待他们，而不会与他们对立。

我知道，一般人对于善恶，都是以善对善，以恶治恶，这是有差别的态度。因为，他们所处的宇宙位置不同，所以，立场不同，角度不同，标准不同，最后的认识也不同，这就是纷争的源头。这就好像同一时间，北半球是冬季，南半球是夏季，双方若对地球没有整体认识，就无法相互认同一样。

我知道，圣人冲破了原有的位置，站在了更高层面看一切。他不是用碎片式的二分法来评价对错，而是从宇宙统一场的角度纵览全局，所以他对外能包容一切，对内能安宁自守，这是最大的德。这种德像一束光，能冲破隔阂，照亮黑暗，成为最高的善。

赵妙果，2022年2月3日，第1459天