คำอำนวยพร 4 พฤศจิกายน 2564

**  เหตุใดท่านเหลาจื่อจึงกล่าวว่า "ไม่มีผิดใดยิ่งกว่าความโลภ"  เพราะความโลภคือความอยากได้  อยากกอบโกย  ไม่รู้จักพอ  ไม่รู้จักการละทิ้งและการมอบอุทิศ  ระหว่างการ "รับ" กับ "ละ" ต้องมีความสมดุล  หากคิดแต่จะ "รับ"  นี่คือสาเหตุของการเสพติดจิตสำนึกแห่งการครอบครอง  เมื่อสมองเสพติดแล้วพฤติกรรมทุกอย่างย่อมจะเบี่ยงเบนออกห่างจากเต๋า  แต่ละวันคิดแต่จะได้รับสิ่งที่ "ดีงาม" โดยวิถีทางที่ไม่ถูกต้อง  แต่บนเส้นทางชีวิตที่ไร้รูปกลับได้รับตราประทับ "บาป  ภัย  และผิด"  ชีวิตคนเราต้องสำนึกบุญคุณไปทั่ว  พฤศจิกายนคือเดือนแห่งการเก็บเกี่ยว  ขอให้ท่านโชคดีอยู่ตลอด!

อรุณสวัสดิ์ * * *

ขอนำส่งการแบ่งปันเกี่ยวกับคัมภีร์ "เต้าเต๋อจิง" บทที่ 46 และคำอำนวยพรในเดือนแห่งเก็บเกี่ยว

[“ผู้รู้จักพอนั้นมั่งมี” คือการฝึกฝนในรูปแบบใหญ่ ซึ่งภายในดั่งอริยบุคคล ภายนอกดั่งราชา]

“รู้จักพอจะมีพอเพียงนิรันดร์” มิเพียงเป็นท่าทีที่กระตือรือร้นของชีวิตเท่านั้น ยังยิ่งเป็นคานที่ให้เราสร้างความสมดุลระหว่างชีวิตทางวัตถุและโลกทางจิตได้อย่างมีประสิทธิภาพ “พอเพียงนิรันดร์” คือกฎของเต๋า ส่วนเต๋าคือมีกับไม่มีก่อเกิดซึ่งกันและกัน ดังนั้น “พอเพียงนิรันดร์” ยังจำเป็นต้องใส่ใจจังหวะก้าวที่พร้อมเพรียงกันระหว่างจิตใจและวัตถุ หากพึ่งพาแต่ด้านที่ “มี” อย่างเดียว มนุษย์จะไม่มีวันพอใจได้อย่างแท้จริง เพราะ “ไม่มี” ที่อยู่เบื้องหลัง “มี” ต่างหาก ที่เป็นปัจจัยในการกำหนด

การรู้จักพอสามารถทำให้จิตใจเที่ยงตรง ฝึกฝนร่างกาย ดูแลครอบครัว ปกครองประเทศ และทำให้ทั่วหล้าสงบสุขได้ เพราะบรรดาอารมณ์และความรู้สึกเชิงบวกล้วนมาจากการปฏิบัติตามกฎของเต๋า ดังนั้น จึงมีเพียงผู้เทิดเต๋าทูนคุณธรรมเท่านั้นจึงจะสัมผัสถึงรสชาติของ “รู้จักพอสุขนิรันดร์” ที่แท้จริงได้ ส่วนผู้ที่รู้จักพอ จึงจะสามารถรวบรวมความคิดและกำลังวังชามาสร้างสรรค์ความมั่งคั่งและสัมผัสด้วยตนเองกับความผาสุกด้วยท่าทีที่พึงพอใจ และบรรลุถึงสภาวะสุขนิรันดร์ที่ “ผู้รู้จักพอนั้นมั่งมี” ได้ ดังนั้น จึงกล่าวได้ว่า การรู้จักพอเป็นพลังที่ยิ่งใหญ่แท้จริง

“ผู้รู้จักพอนั้นมั่งมี” คือการฝึกฝนในรูปแบบใหญ่ ซึ่งภายในดั่งอริยบุคคล ภายนอกดั่งราชา อัน “ภายในดั่งอริยบุคคล” คือเสน่ห์ของบุคลิกจากภายใน ส่วน “ภายนอกดั่งราชา” ย่อมหมายถึง การขยายสู่นอกของภายในดั่งอริยบุคคล คำว่า “ภายนอกดั่งราชา” นี้คือ การแสดงออกของพลังที่มีประสิทธิภาพและผลกระทบ การที่กล่าวว่า “ภายในดั่งอริยบุคคล ภายนอกดั่งราชา” ต้องอยู่ภายใต้เงื่อนไขเบื้องต้นของการตื่นรู้ด้วยตนเองและปฏิบัติตามกฎได้ แล้วใช้ลำดับขั้นตอนของจิตสำนึกตนส่งผลกระทบต่อโลกรอบตัวจากภายในสู่ภายนอก เมื่อผู้ใดตื่นรู้แล้วและยินดีให้คุณประโยชน์แก่สรรพชีวิต บรรดาทรัพยากรจะหลั่งไหลสู่ผู้นั้น เพราะสวรรค์ประทานทรัพยากรให้เราเพื่อมารับใช้สรรพชีวิต เมื่อตัวเรากลายเป็นความรัก มนุษย์จะไม่ร้องขอและตามหาความรักอีก เพราะความรักได้กลายเป็นจิตใจที่สำคัญของโลกใบนี้แล้ว

เป้าหมายสูงสุดของชีวิตคือคำ 4 คำคือ “อยู่ดีไปดี” การจากไปด้วยดีกล่าวสำหรับมนุษย์แล้ว คือแบบเรียนซึ่งจำเป็นต้องฝึกปฏิบัติที่สำคัญที่สุด ในการดำเนินชีวิตมีคนทำสาธารณประโยชน์ เป็นจิตอาสา และทำการกุศลเสมอ แต่สุดท้ายกลับไม่มีประโยชน์ เพราะเหตุใดเล่า การทำการกุศลมิใช่การสั่งสมคุณธรรมหรอกหรือ จะไม่มีประโยชน์ได้อย่างไร เราต้องรู้ว่า ความเร้นลับของธาตุแท้แห่งชะตาชีวิตคืออะไร ความเร้นลับนี้คือ เมื่อเราทำความดีเพื่อสังคมและผู้คน แต่ในใจไม่มีแนวคิดเรื่อง “ทำความดี” โดยสิ้นเชิง นี่จึงจะเป็นการสั่งสมคุณธรรมล้ำลึก ในทางกลับกัน หากในใจมีความคิดว่า “ฉันกำลังทำความดี” ความคิดนี้ทำให้คุณงามความดีหายไปทันที ยิ่งไม่ต้องกล่าวถึงการสั่งสมคุณธรรมล้ำลึกแล้ว ดังนั้น สิ่งสำคัญที่สุดมิใช่รูปแบบ แต่เป็นความคิดชั่วขณะนั้นในจิตใจ

อาจารย์จ้าวเมี่ยวกว่อ

วันที่ 4 พฤศจิกายน 2564

(เผยแพร่วันที่ 1369)

* * *

** 为什么老子说“咎莫大于欲得”？因为“欲得”是总想着得到，总想着索取，总不知足，总不愿去舍，去奉献。“得”与“舍”也是一个平衡。如果终日只想到“得”，这是占有意识成了瘾的缘故。有了瘾的头脑，其所作所为必然会偏离大道，整天想得到不走正道的“美好”东西，可结果在无形生命线上盖上了“罪，祸，咎”的印章。人生处处要感恩。十一月是收获月，愿您好运不断！

早安！* * *

04“知足者富”，修出内圣外王的大格局

《道德经第46章分享暨收获月祝福》连载04

“知足常足”不仅是一种积极的人生态度，更是一个能让我平衡物质生活与精神世界的有效杠杆。“常足”是道的规律，而道是有无相生的，所以“常足”也必须注重精神与物质的步调一致——单独依赖“有”的层面，人是不可能真正满足的。因为，“有”背后那个“无”才是决定因素。

知足可以正心、修身、齐家、治国、平天下。因为，所有正面的情绪和感受都来自于遵循大道法则，因此，也只有尊道贵德的人才能感受到“知足常乐”的真正滋味。而知足的人才有能力以心满意足的享受状态，把心思和精力聚焦到创造财富和体验幸福上，达到“知足者富”的常乐状态。所以说，知足真可谓是一种强大的力量！

“知足者富”就是修出了内圣外王的大格局——“内圣”是内在的人格魅力；“外王”则是指内圣的外延，这个“外王”是具有效率和影响力的力量展现。所谓“内圣外王”就是要在自我觉醒、做到规律的前提下，由内而外地用自己的意识层次来影响周围的世界。当一个人觉醒之后、愿意利益众生之时，所有资源都会流向他。因为，资源就是上天赐予我们来服务众生的。而当我们成为爱本身，人类就不会再去乞求爱、寻找爱了，因为爱已经成了这个世界的主旋律！

人生最高的目标就是四个字：活好、走好。求得好死，对人类来说是最重要的必修课！生活中，经常有人在积极地做公益、做志愿者、做善事，但最后却没有用！为什么？做善事不是积德么，怎么会没有用呢？我们要知道：命运最本质的奥秘是什么？这个奥秘就是：当您为社会、为大家做好事时，自己心中却完全没有“做善事”的概念，这才是累积玄德。相反，心中只要有“我在做善事”的想法，这一念就把功德都漏光了，更谈不上累积玄德了。所以，形式不是最重要的，心中那一念才是最关键的！

赵妙果，2021年11月4日，第1369天