ช่วยเหลือผู้อื่นประสบความสำเร็จ เราควรมีภาวะจิตอย่างไร ?

ถาม “เมื่อช่วยเหลือผู้อื่นศึกษาปฏิบัติเทคนิคเต้าเต๋อซิ่นซีจนสำเร็จแล้ว ผู้ปฏิบัติควรเพียบพร้อมด้วยภาวะจิตอย่างไรบ้าง ? ”

ตอบ มิตรสหายที่รักทั้งหลาย สำหรับปัญหานี้เราควรศึกษาคัมภีร์ “เต้าเต๋อจิง” บทที่ 34 ของท่านเหลาจื่อ ที่กล่าวไว้เสียก่อนว่า “เต๋าที่ยิ่งใหญ่ไหลบ่าด้วยความสง่าเกรียงไกร ให้กำเนิดไปทุกหนทุกแห่ง มีอยู่ตลอดเวลา ยั่งยืนชั่วนิจนิรันดร์ หล่อเลี้ยงสรรพสิ่งให้เจริญเติบโตโดยไม่บ่ายเบี่ยง เมื่อสัมฤทธิ์ผลก็ไม่เคยกล่าวอ้างเป็นคุณงามความดีของตน” การที่ว่า “เมื่อสัมฤทธิ์ผลก็ไม่เคยกล่าวอ้างเป็นคุณงามความดีของตน” นี่คือ จรรยาเต๋าธรรมชาติที่แสนยิ่งใหญ่และอ่อนน้อมถ่อมตน วางตนอยู่ในฐานะต่ำ เป็นเจตนารมณ์ฟ้าดินที่เราผู้ศึกษาปฏิบัติทุกคนต้องเจริญรอยตาม

แน่นอน การช่วยเหลือผู้อื่นศึกษาปฏิบัติให้ได้ผลในเบื้องต้นนั้น มิอาจเหินห่างจากการประสานความเข้าใจตรงกันทั้งสองฝ่าย มิอาจเหินห่างจากภาวะจิตที่ถูกต้องของทั้งสองฝ่าย มิอาจเหินห่างจากพลังอันยิ่งใหญ่ในดวงจิตที่รักฉันพี่ฉันน้องของผู้ปฏิบัติ และมิอาจเหินห่างจากการที่ผู้ปฏิบัติสามารถกุมเทคนิคเต้าเต๋อซิ่นซีได้อย่างช่ำชอง ทว่าความสำเร็จของการศึกษาปฏิบัติที่สำคัญคือ บทบาทจากพลังอันมหาศาลของเต้าเต๋อซิ่นซี เป็นผลของผู้รับการพัฒนาเปิดประตูจิตวิญญาณเชื่อมกับเต้าเต๋อซิ่นซี เป็นความจำต้องเป็นของการร่วมกระตุ้นระหว่างพลังเต้าเต๋อในร่างกายมนุษย์อันเป็นจุลจักรวาลกับมหาจักรวาลธรรมชาติ

เรามีเครื่องรับโทรทัศน์ ได้เรียนรู้วิธีการควบคุม หากไม่มีกระแสไฟฟ้าที่ไร้รูปไหลผ่าน เราก็ยังคงมิอาจบรรลุวัตถุประสงค์ชมโทรทัศน์ได้ พลังงานเต้าเต๋อซิ่นซีที่ไร้รูป อาศัยพลังสั่นสะเทือนทางถ้อยคำภาษาของท่านอาจารย์ป้อนให้แก่ผู้เรียกร้องต้องการทุกคน ภายใต้บทบาทของพลังกระตุ้นร่วมกัน ได้ก่อเกิดเรื่องราวอันมหัศ จรรย์เรื่องแล้วเรื่องเล่า นี่ควรต้องมอบคุณงามความดีแก่เต้าเต๋อซิ่นซี มอบคุณงามความดีแก่ผู้ศึกษาปฏิบัติทุกท่าน เพราะว่าความสำเร็จที่แท้จริงต้องอาศัยการฝึกฝนหลอมหล่อของตัวผู้เรียกร้องต้องการเองที่ยืนหยัดเป็นเวลายาวนานจึงจะบรรลุผลได้

เมื่อประสบความสำเร็จแล้ว เรายิ่งควรต้องวางตนอยู่ในฐานะต่ำ ไม่ถือเป็นคุณงามความดีของตน ไม่เย่อหยิ่ง เช่นนี้จึงจะตรงกับข้อความที่ว่า “บุคคลผู้มีคำพูดและการกระทำดุจเดียวกับเต๋า เต๋าก็ยินดีช่วยเหลือเขา” เมื่อประสบความสำเร็จแล้ว เอาแต่กระหยิ่มยิ้มย่อง ยึดติดกับความสำเร็จและเย่อหยิ่งทะนงตน คุยโว โอ้อวด หันหลังให้แก่จิตใจที่ “อ่อนน้อมถ่อมตน วางตนอยู่ในฐานะต่ำ” ของเต๋าที่ยิ่งใหญ่ เช่นนี้แล้วจะเป็นเหมือนดั่งข้อความที่ว่า “บุคคลผู้เสียทั้งคำพูดและการกระทำ นามที่ “เสีย” จะเป็นชนักติดตัวเขา”

มีปัญญาชนท่านหนึ่ง เดิมป่วยเป็นโรคความดันโลหิตสูงร้ายแรง โรคหัวใจและหลอดลมอักเสบ

ทางโรงพยาบาลได้แจ้งว่าเป็นผู้ป่วยหนัก หลังจากศึกษาปฏิบัติเทคนิคเต้าเต๋อซิ่นซีแล้ว เหมือนดั่งต้นไม้เหี่ยวเฉาพบวสันต์ฤดู เธอโถมทั้งกายใจเข้าสู่ขบวนแถวการเผยแพร่และได้ผลเป็นที่น่าพึงพอใจ เมื่อประสบความสำเร็จแล้ว คิดว่าตนมีพลังแล้ว แถมมีพลังอันมหาศาลมาก ไม่ต้องใช้เทคนิคเต้าเต๋อซิ่นซีก็มีประสิทธิผลเช่นเดียวกัน ในที่สุด ปรากฏการณ์อันน่าเศร้าก็ได้เกิดขึ้นหลังจากนั้น 1 ปี ปัญญาชนท่านนี้เนื่องจากหันหลังให้เต๋าแล้วก้าวไปสู่ทางเดิม จึงถูกโรคภัยพันธนาการไว้จนดิ้นไม่หลุด

บทเรียนอันเจ็บปวดได้บอกกล่าวแก่เราว่า เจตนารมณ์เต๋าที่ยิ่งใหญ่ที่ว่า “เมื่อสัมฤทธิ์ผลก็ไม่เคยกล่าวอ้างเป็นคุณงามความดีของตน” เป็นเจตนารมณ์ที่ผู้ปฏิบัติเต้าเต๋อซิ่นซีทุกคนจะต้องเจริญรอยตาม

CR.คัมภีร์เต้าเต๋อจิง ฉบับประมวลกฎเกณฑ์สีทองเกี่ยวกับสุขภาพ (เทคนิคเต้าซิ่นขั้นที่ 1)

รากฐานปรัชญาชีวิต วิธีฟื้นฟูสุขภาพตามธรรมชาติและเคล็ดลับสร้างสติปัญญา หน้า 221-222