top of page

บทที่ 44 รู้จักพอไม่อัปยศ

ชื่อเสียงกับร่างกายอะไรใกล้ตัว

ร่างกายกับทรัพย์สินอะไรสำคัญ

สูญเสียชีวิตกับลาภยศอะไรให้โทษ

ตระหนี่เกินไปจะสิ้นเปลืองมาก

สมบัติล้นฟ้ากลับเสียหายยับเยิน

รู้จักพอไม่อดสู

รู้หยุดได้เหมาะไม่มีภัยร้าย

จึงอยู่เย็นเป็นสุขยาวนาน


คติธรรม

1) คนเรามาจากธรรมชาติ ย่อมย้อนสู่ธรรมชาติ

2) อะไรคือความต้องการ อะไรคือความทะยานอยากและความโลภ ต้องทำความเข้าใจให้แจ่มชัดโดยพื้นฐาน จึงจะมีส่วนช่วยชีวิตได้

3) ชีวิตนั้นประเมินค่ามิได้ ถ้าใช้ชีวิตแลกกับสิ่งมีค่า เป็นเรื่องที่สิ้นคิด

4) มีข้อบกพร่องเล็กน้อย อาจรักษาส่วนทั้งหมดไว้ได้ หากมีข้อบกพร่องเล็กน้อยไม่แก้ไขกลับปิดบังไว้ อาจทำให้ส่วนทั้งหมดพังได้ รู้จักเสียใจในสิ่งที่บกพร่อง เป็นตำรับยารักษาความดีงามได้สมบูรณ์แบบ

5) ผู้รู้จักพอเป็นผู้มั่งมี ผู้รู้จักหยุดได้เหมาะเป็นผู้มีสุข สอดคล้องกับเต๋าธรรมชาติจึงยั่งยืน


0 views0 comments
bottom of page