บทที่ 80 สังคมที่รักใคร่ปรองดอง
ประเทศเล็กมีประชากรน้อย
หากมีเครื่องใช้ไม้สอยไม่นำมาใช้
ทำให้ประชาชนไม่ยอมย้ายไปถิ่นอื่น
แม้มีรถมีเรือ แต่ไม่ต้องโดยสาร
มีอาวุธพร้อม แต่ไม่ต้องวางแผนรบ
ให้ปวงชนย้อนสู่ยุคเรียบง่าย
กินดีอยู่ดีอาภรณ์งามวัฒนธรรมประเพณีดีงาม
ประเทศเพื่อนบ้านแลเห็นซึ่งกันและกัน
เสียงไก่ขันได้ยินถ้วนหน้า
ประชาชนอยู่จนล้มตาย
ไม่ยอมย้ายไปถิ่นอื่น
คติธรรม
1) รังสรรค์ครอบครัวให้มีจิตใจที่อยู่ด้วยกันอย่างสงบไม่มีเรื่องมีราว มีความปรองดองสมานฉันท์เป็นธรรมชาติ ใช้ชีวิตที่สงบ สมถะและเป็นสุข
2) ท่านเหลาจื่อหวังให้ทุกคนได้ใช้ชีวิตตามอุดมการณ์ที่กินดีอยู่ดี สวมใส่อาภรณ์งามและมีวัฒนธรรมประเพณีดีงาม
3) สังคมปัจจุบัน ความเจริญทางวัตถุสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง แต่นับวันผู้คนมีความทุกข์กังวลมากยิ่งขึ้น เราจะขจัดความสับสนวุ่นวาย การแย่งยื้อและความทุกข์ในชีวิตให้เป็นจริงกันอย่างไร ใช้ความคิดเหลาจื่อรังสรรค์ให้ครอบครัวมีความสุขทางใจ อาจเป็นการเลือกสรรที่เฉลียวฉลาดก็เป็นได้
4) ท่านไม่จำเป็นต้องโต้แย้งกับเหตุและผล เพราะเหตุและผลไม่เคยทำให้คนเสียหาย และท่านก็ไม่จำเป็นต้องโต้แย้งกับชะตาชีวิต เพราะดวงชะตาเป็นผู้พิพากษาที่ยุติธรรมที่สุด ความถูกความผิดและผลได้ผลเสีย ผลสุดท้ายจึงจะเป็นการตัดสินที่ชี้ขาดได้
