บทที่ 81 ช่วยเหลือโดยไม่ชิงดีชิงเด่น
คำพูดเชื่อถือได้อาจจะไม่สวยหรู
คำสวยหรูไม่แน่ว่าจะเชื่อถือได้
คนดีไม่แก้ต่าง
คนแก้ต่างไม่แน่ว่าเป็นคนดี
ผู้รู้จริงใช่จะรู้มากหลายด้าน
ผู้รู้มากหลายด้านไม่แน่ว่ารู้จริง
อริยบุคคลไม่สะสมเพื่อส่วนตน
ช่วยเหลือผู้อื่นสุดใจตนเองยิ่งมั่งคั่ง
ให้ผู้อื่นเต็มที่ ตนเองยิ่งอุดมสมบูรณ์
วิถีธรรมชาติ ให้คุณไม่เป็นพิษเป็นภัย
วิถีของอริยบุคคลคือ มอบอุทิศไม่คิดชิงดีกับใคร
คติธรรม
1) ต้องฟังคำพูดที่เป็นจริง อย่าฟังคำพูดที่สวยหรู ต้องคบผู้มีจิตใจดีงาม อย่าคบคนที่พูดเก่ง บางครั้งการเสียเปรียบก็เป็นการได้เปรียบอย่างหนึ่ง
2) ให้คุณแก่เขาก็เป็นคุณแก่เรา หลักการนี้เป็นหลักการร่วมเจริญพัฒนาด้วยกัน
3) ถอยอยู่หลัง ให้ผู้ที่เหมาะสมขึ้นเวทีมาร้องรำทำเพลงด้วยลีลาใหม่ๆ จึงจะมีบรรยากาศใหม่ๆ
4) การไม่แก่งแย่งเป็นภาวะมีธรรมะ (เต๋า) ที่ยิ่งใหญ่ เป็นภาวะจิตที่สมถะและสงบนิ่ง ยิ่งเป็นสัญลักษณ์แห่งความสุข
5) ผู้อื่นจะละเมิดเหตุและผล รวมทั้งใส่ร้ายป้ายสีเราได้ แต่เราจะชิงชังผู้อื่นด้วยเหตุนี้มิได้ เพราะเหตุใด เพราะเราต้องรักษากมลสันดานที่ดีพร้อมและจิตใจที่สงบบริสุทธิ์
