บทที่ 81 ช่วยเหลือโดยไม่ชิงดีชิงเด่น

คำพูดเชื่อถือได้อาจจะไม่สวยหรู

คำสวยหรูไม่แน่ว่าจะเชื่อถือได้

คนดีไม่แก้ต่าง

คนแก้ต่างไม่แน่ว่าเป็นคนดี

ผู้รู้จริงใช่จะรู้มากหลายด้าน

ผู้รู้มากหลายด้านไม่แน่ว่ารู้จริง

อริยบุคคลไม่สะสมเพื่อส่วนตน

ช่วยเหลือผู้อื่นสุดใจตนเองยิ่งมั่งคั่ง

ให้ผู้อื่นเต็มที่ ตนเองยิ่งอุดมสมบูรณ์

วิถีธรรมชาติ ให้คุณไม่เป็นพิษเป็นภัย

วิถีของอริยบุคคลคือ มอบอุทิศไม่คิดชิงดีกับใคร

คติธรรม

1) ต้องฟังคำพูดที่เป็นจริง อย่าฟังคำพูดที่สวยหรู ต้องคบผู้มีจิตใจดีงาม อย่าคบคนที่พูดเก่ง บางครั้งการเสียเปรียบก็เป็นการได้เปรียบอย่างหนึ่ง

2) ให้คุณแก่เขาก็เป็นคุณแก่เรา หลักการนี้เป็นหลักการร่วมเจริญพัฒนาด้วยกัน

3) ถอยอยู่หลัง ให้ผู้ที่เหมาะสมขึ้นเวทีมาร้องรำทำเพลงด้วยลีลาใหม่ๆ จึงจะมีบรรยากาศใหม่ๆ

4) การไม่แก่งแย่งเป็นภาวะมีธรรมะ (เต๋า) ที่ยิ่งใหญ่ เป็นภาวะจิตที่สมถะและสงบนิ่ง ยิ่งเป็นสัญลักษณ์แห่งความสุข

5) ผู้อื่นจะละเมิดเหตุและผล รวมทั้งใส่ร้ายป้ายสีเราได้ แต่เราจะชิงชังผู้อื่นด้วยเหตุนี้มิได้ เพราะเหตุใด เพราะเราต้องรักษากมลสันดานที่ดีพร้อมและจิตใจที่สงบบริสุทธิ์