บทที่ 35 บทบาท "เต๋า" ไม่มีวันหมดสิ้น

เข้าใจและพลิกแพลงใช้เต๋าที่ยิ่งใหญ่ได้

คนทั่วหล้าพึ่งพา

ไม่มีอันตราย

จึงสงบสุข

ดนตรีดีอาหารโอชะ

ผู้เดินทางต้องหยุดแวะ

พอกล่าวถึง "เต๋า"

จืดชืดไร้รสชาติ

มองก็ไม่เห็น

ฟังก็ไม่ได้ยิน

กลับใช้ได้ไม่หมดสิ้น