บทที่ 46 รู้จักพอสุขนิรันดร์
ใช้ธรรมมะปกครองทั่วหล้า
ใช้ม้าทำนาใส่ปุ๋ย
ไร้ธรรมมะปกครองทั่วหล้า
แม้ลูกม้ายังเกิดในสมรภูมิ
ผิดหนักที่สุดคือเห็นแก่ตัวและทะยานอยาก
ภัยใหญ่หลวงคือไม่รู้จักพอ
ไม่มีผิดใดใหญ่กว่าความโลภ
ดังนั้น รู้จักพอย่อมสมบูรณ์ยั่งยืน
จะมีพอเพียงนิรันดร์