บทที่ 6: มูลรากฟ้าดิน

ธรรมชาติเป็นอมตะ
เป็นมารดาอัศจรรย์
ประตูอัศจรรย์
คือที่มาฟ้าดิน
ต่อเนื่องเนืองอนันต์
ใช้ไม่หมดสิ้น
คติธรรม
1) มีจิตใจกว้างขวางว่างเปล่ามาก เป็นตำรับยาดีที่สุดสำหรับฟื้นฟู
สุขภาพ
2) การปล่อยวางเป็นการได้อีกแบบหนึ่ง การสละทิ้งอาจทำให้มี
ได้มากยิ่งขึ้น
3) เรื่องราวในโลกมักต้องมีต้นเหตุ ต้นเหตุนั้นอยู่ในฟ้าดิน ต้อง
สนใจบริหารจัดการการใช้ชีวิตให้ดี ยิ่งต้องสนใจฝึกปฏิบัติส่วน
ลึกของจิตใจให้กว้างขวางว่างเปล่า
4) ตะเกียบ 1 อันหักได้ง่าย แต่ตะเกียบ 1 มัดหักได้ยากมาก การ
พัฒนาตนให้สมบูรณ์ท่ามกลางการสร้างพนาบุญ เป็นการทำให้
จิตใจคนเรายิ่งกว้างขวางและสูงส่ง
5) ความทุกข์ทรมานท่ามกลางความยากลำบากเป็นทรัพยากรอัน
ล้ำค่าของชีวิต การดำเนินชีวิตที่ไม่มีแรงต้าน ย่อมไม่อาจแสดง
ให้เห็นคุณค่าของคนได้ เส้นทางสัญจรที่ยากลำบากและอันตราย
จะทำให้ชีวิตมีสีสันที่อุดมสมบูรณ์มากยิ่งขึ้น คนไม่กลัวความทุกข์
ทรมาน กลัวแต่การละทิ้งความแข็งและอ่อน คนไม่กลัวฝึกฝน
ด้วยความยากลำบาก กลัวแต่ความหมดหวัง