บทที่ 6: มูลรากฟ้าดิน

ธรรมชาติเป็นอมตะ

เป็นมารดาอัศจรรย์

ประตูอัศจรรย์

คือที่มาฟ้าดิน

ต่อเนื่องเนืองอนันต์

ใช้ไม่หมดสิ้น

คติธรรม

1) มีจิตใจกว้างขวางว่างเปล่ามาก เป็นตำรับยาดีที่สุดสำหรับฟื้นฟู

สุขภาพ

2) การปล่อยวางเป็นการได้อีกแบบหนึ่ง การสละทิ้งอาจทำให้มี

ได้มากยิ่งขึ้น

3) เรื่องราวในโลกมักต้องมีต้นเหตุ ต้นเหตุนั้นอยู่ในฟ้าดิน ต้อง

สนใจบริหารจัดการการใช้ชีวิตให้ดี ยิ่งต้องสนใจฝึกปฏิบัติส่วน

ลึกของจิตใจให้กว้างขวางว่างเปล่า

4) ตะเกียบ 1 อันหักได้ง่าย แต่ตะเกียบ 1 มัดหักได้ยากมาก การ

พัฒนาตนให้สมบูรณ์ท่ามกลางการสร้างพนาบุญ เป็นการทำให้

จิตใจคนเรายิ่งกว้างขวางและสูงส่ง

5) ความทุกข์ทรมานท่ามกลางความยากลำบากเป็นทรัพยากรอัน

ล้ำค่าของชีวิต การดำเนินชีวิตที่ไม่มีแรงต้าน ย่อมไม่อาจแสดง

ให้เห็นคุณค่าของคนได้ เส้นทางสัญจรที่ยากลำบากและอันตราย

จะทำให้ชีวิตมีสีสันที่อุดมสมบูรณ์มากยิ่งขึ้น คนไม่กลัวความทุกข์

ทรมาน กลัวแต่การละทิ้งความแข็งและอ่อน คนไม่กลัวฝึกฝน

ด้วยความยากลำบาก กลัวแต่ความหมดหวัง