บทที่ 61 การทูตควรอ่อนน้อมถ่อมตน

"มหาประเทศ" วางตัวอยู่ต่ำ
เป็นที่บรรจบของสายน้ำ
จึงเป็นมารดาทั่วหล้า
ใช้อ่อนพิชิตแข็งแกร่ง
ใช้ความนิ่งแสดงความลึก
ประเทศใหญ่ใช้ความอ่อนน้อม
ประเทศเล็กจะซาบซึ้งใจ
ประเทศเล็กอ่อนน้อม
มหาประเทศไว้เนื้อเชื่อใจ
ใช้ความอ่อนน้อมได้ความสวามิภักดิ์
ใช้ความอ่อนน้อมได้รับการยอมรับ
ประเทศใหญ่ใช้ความสุขให้มาก
ประเทศเล็กเพียงต้องการพึ่งพา
ทั้งสองต่างพอใจในสิ่งที่ตนปรารถนา
ประเทศใหญ่พึงต้องสนใจการถ่อมตน