บทที่ 61 การทูตควรอ่อนน้อมถ่อมตน

"มหาประเทศ" วางตัวอยู่ต่ำ

เป็นที่บรรจบของสายน้ำ

จึงเป็นมารดาทั่วหล้า

ใช้อ่อนพิชิตแข็งแกร่ง

ใช้ความนิ่งแสดงความลึก

ประเทศใหญ่ใช้ความอ่อนน้อม

ประเทศเล็กจะซาบซึ้งใจ

ประเทศเล็กอ่อนน้อม

มหาประเทศไว้เนื้อเชื่อใจ

ใช้ความอ่อนน้อมได้ความสวามิภักดิ์

ใช้ความอ่อนน้อมได้รับการยอมรับ

ประเทศใหญ่ใช้ความสุขให้มาก

ประเทศเล็กเพียงต้องการพึ่งพา

ทั้งสองต่างพอใจในสิ่งที่ตนปรารถนา

ประเทศใหญ่พึงต้องสนใจการถ่อมตน