บทที่ 62 "เต๋า" ปราศจากความดีความชั่ว

"เต๋า" คุ้มครองสรรพสิ่ง
เป็นสิ่งวิเศษของคนดี
เป็นที่พึ่งของคนเลว
คำไพเราะแลกความเคารพได้
ความประพฤติดีได้รับความสนใจ
คนเรายังมีคนเลว
จะละทิ้ง "เต๋า" ได้อย่างไร
เจ้าฟ้าขึ้นครองราชย์แต่งตั้งมหาอำมาตย์
แม้มีพิธีถวายอาชาไนย หินหยกเป็นบรรณาการ
มิเท่าเคารพและคุยเรื่องเต๋า
เหตุใดนับแต่โบราณจนถึงปัจจุบัน
จึงให้ความสำคัญกับเต๋าเล่า
เพราะกล่าวว่าทำตามเต๋าขอสิ่งใดย่อมได้
มีโทษทัณฑ์ก็ได้อภัยโทษมิใช่หรือ
จึงเป็นสิ่งล้ำค่าของโลก