บทที่ 62 "เต๋า" ปราศจากความดีความชั่ว

"เต๋า" คุ้มครองสรรพสิ่ง

เป็นสิ่งวิเศษของคนดี

เป็นที่พึ่งของคนเลว

คำไพเราะแลกความเคารพได้

ความประพฤติดีได้รับความสนใจ

คนเรายังมีคนเลว

จะละทิ้ง "เต๋า" ได้อย่างไร

เจ้าฟ้าขึ้นครองราชย์แต่งตั้งมหาอำมาตย์

แม้มีพิธีถวายอาชาไนย หินหยกเป็นบรรณาการ

มิเท่าเคารพและคุยเรื่องเต๋า

เหตุใดนับแต่โบราณจนถึงปัจจุบัน

จึงให้ความสำคัญกับเต๋าเล่า

เพราะกล่าวว่าทำตามเต๋าขอสิ่งใดย่อมได้

มีโทษทัณฑ์ก็ได้อภัยโทษมิใช่หรือ

จึงเป็นสิ่งล้ำค่าของโลก