** ท่านใส่ใจเรื่องใดที่สุด โรคระบาด สงคราม สิ่งแวดล้อม หรือภัยธรรมชาติ ทุกเรื่องที่เกิดขึ้นรอบตัว ราวกับกำลังเตือนสติพวกเราว่า อนาคตข้างหน้าอาจไม่ยั่งยืน การจะพบกันใหม่อาจไม่ได้พบกันอีก คำว่าตลอดกาลอาจไม่ยาวนานอีกแล้ว
สิ่งที่คนเรามีความผาสุกที่สุดคืออะไร คือการเป็นผู้มีเต๋า "สรรพสิ่งทั่วหล้าล้วนมีที่มา เป็นมารดาของโลก" คือเสียงเรียกที่ก้องสะท้อนมาจากจักรวาล "มารดาของโลก" ก็คือเต๋า ซึ่งเป็นมูลรากของสรรพสิ่ง และเป็นบรรทัดฐานสูงสุดของธรรมชาติ ขอเพียงปฏิบัติ ย่อมต้องมีปาฏิหาริย์ เป็นผู้ที่สมดุลและแบกรับอยู่เสมอ เมื่อทำสิ่งที่ควรทำแล้ว ออกแรงตามที่ควรออกแล้ว ความสำเร็จและความผาสุกจะอยู่ในนั้น
คัมภีร์ "เต้าเต๋อจิง" คือศาสตร์แห่งความสำเร็จอย่างแท้จริง ประเด็นสำคัญของบทที่ 52 กล่าวถึงกฎ 2 ประการ หนึ่งคือ "ชั่วชีวิตจึงไม่มีอันตราย" คือการไม่แส่หาเรื่อง สองคือ "ตนจะไม่หายนะ" คือไม่หลงเหลือภัยพิบัติไว้ ชีวิตเปรียบเสมือนต้นไม้ มูลรากของชีวิตคือเต้าเต๋อ มูลรากของความสัมพันธ์คือบิดามารดา ลดความสำคัญของชื่อเสียงผลประโยชน์ ลดละความโลภ อ่อนน้อมรักษาตัวอยู่ต่ำ มองอุปสรรคและความผิดพลาดเป็นบทเรียนชีวิต จึงจะฟันฝ่าอุปสรรค ก้าวข้ามความยากลำบาก จนคู่ควรกับคำอำนวยพรที่สวรรค์มอบให้เรา สรรพสิ่งล้วนมีชะตากรรมเดียวกัน ต้องพึ่งพาอาศัยกัน ตะวันดวงเล็กๆ ส่องสว่างจิตใจได้ เมื่อมีความสามัคคี แสงสว่างจากดาวดวงน้อยก็ทำให้มนุษย์อบอุ่นใจได้ ในช่วงสถานการณ์พิเศษ ขออำนวยพรอย่างไร้ขีดจำกัด ให้สุขภาพแข็งแรง แคล้วคลาดปลอดภัย และยั่งยืนยาวนาน
คำอำนวยพรอรุณสวัสดิ์
จากอาจารย์จ้าวเมี่ยวกว่อ * * *
ขอนำส่งการแบ่งปันเกี่ยวกับคัมภีร์ "เต้าเต๋อจิง" บทที่ 51 และคำอำนวยพรในเดือนแห่งการสื่อเชื่อม
[สิ่งที่เปลี่ยนแปลงชะตาชีวิตที่แท้จริงคือคุณสมบัติและการวางตัว]
ประเด็นที่ 2 ชีวิตคนเรา มีเพียงเทิดเต๋าทูนคุณธรรม จึงจะมั่นคงและมีจิตใจกว้างขวาง
2.1 “วัตถุมีรูป” คือกระบวนการทางธรรมชาติ เมื่อเงื่อนไขสุกงอมแล้ว ทุกอย่างจะสำเร็จเอง
“วัตถุมีรูป”
เมื่อมีการสร้างสรรค์และหล่อเลี้ยงของ “เต๋าให้กำเนิดสรรพสิ่ง คุณธรรมหล่อเลี้ยงสรรพสิ่ง” แล้ว ภาพลักษณ์ของสรรพสิ่งในจักรวาลจึงค่อยๆ ปรากฏขึ้น นี่คือ “วัตถุมีรูป” คำว่า “วัตถุ” นี้ มิใช่วัตถุที่เป็นสรรพสิ่ง แต่หมายถึงอนุภาคมูลฐานที่สุดที่ก่อตัวเป็นสรรพสิ่ง หรือก็คือตัวเต๋านั่นเอง
ในคัมภีร์ “เต้าเต๋อจิง” บทที่ 21 กล่าวว่า “เต๋าเป็นวัตถุ ผลุบ ๆ โผล่ ๆ ” แม้จะเลือนราง แต่ในนั้นมีลักษณะเฉพาะ 4 ประการ ได้แก่ ภาพ พลังชีวิต ศรัทธา และความเป็นจริง คัมภีร์บทที่ 25 ยังกล่าวว่าเต๋าคือ “มีสิ่งหนึ่งมิอาจแบ่งแย่ง เกิดก่อนฟ้าดิน” เต๋าสร้างสรรค์สรรพสิ่งได้ แสดงว่าตัวเต๋าเองก็มีความเป็นวัตถุ เพียงแต่เล็กละเอียดมากจนไม่อาจแบ่งแยก และเล็กสุดเล็ก ทั้งเป็นสภาวะสูงสุดที่มีอยู่ทุกหนทุกแห่ง ดังนั้น เราจึงเรียกโดยตรงว่า กฎพื้นฐานหรือบ่อเกิดพลังงาน
เช่นเดียวกับกระบอกสูบลมที่ภายในดูคล้ายว่างเปล่า แต่เมื่อดันกลับมีลมออกมา อันที่จริง ภายในเต็มไปด้วยอากาศ เพียงแต่เล็กมากจนคนเรามองไม่เห็นเท่านั้น นอกจากนี้ ลมจะแรงหรือเบายังขึ้นอยู่กับการออกแรงมากหรือน้อย มิได้ขึ้นอยู่กับตัวกระบอกสูบลมเลย ดังนั้น “วัตถุมีรูป” คือกระบวนการทางธรรมชาติ สรรพสิ่งรวบรวมพลังชีวิตตามธรรมชาติของตน บ้างอายุยืนบ้างอายุสั้น มีทั้งราบรื่นและอุปสรรค เต๋าที่ยิ่งใหญ่นอกจากเป็นผู้ให้แล้ว จะไม่เข้าแทรกแซงอะไรเลย
“วัตถุมีรูป” ต้องการกระบวนการหนึ่ง ดังนั้น ไม่ว่าทำอะไรต้องไม่รีบร้อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งคือ การฝึกปฏิบัติเต๋ายิ่งไม่ควรคิดว่าจะสำเร็จได้ในทันที แม้จะมีผู้ที่บรรลุได้ในทันทีอยู่จริง แต่นั่นเป็นเพราะพลัง “เต๋าให้กำเนิดสรรพสิ่ง คุณธรรมหล่อเลี้ยงสรรพสิ่ง” ในอดีตของเขาสั่งสมมาเพียงพอแล้ว
ไม่ว่าเรื่องใดๆ หากมิได้สั่งสมผ่านกาลเวลานับเดือนนับปี ไม่มีวันที่จะอยู่ดีๆ เกิดขึ้นมาได้ ในชีวิตคนเรา จังหวะก้าวเดินที่ช้าที่สุดมิใช่เดินซอยเท้าถี่ๆ แต่เป็นการเดินวกไปวนมา จังหวะที่เร็วที่สุดมิใช่การพุ่งสุดตัว แต่เป็นการยืนหยัด ชีวิตคนเราต้องอนุมานด้วยตนเอง สิ่งที่เปลี่ยนแปลงชะตาชีวิตที่แท้จริงมิใช่โอกาสหรือทางลัด แต่เป็นคุณสมบัติและการวางตัว มีเพียงการเล็งทิศทางให้ถูกต้อง พร้อมทั้งยืนหยัดต่อสู้อย่างยาวนาน จึงจะให้ “เต๋าให้กำเนิดสรรพสิ่ง คุณธรรมหล่อเลี้ยงสรรพสิ่ง” อนุมานถึง “วัตถุมีรูป” ได้ เมื่อเงื่อนไขสุกงอมแล้ว ทุกอย่างจะสำเร็จเอง
อาจารย์จ้าวเมี่ยวกว่อ
วันที่ 13 เมษายน 2565
(เผยแพร่วันที่ 1529)
* * *
** 您最关心什么？世界的疫情和战争？还是地球的环境与灾害？每件发生在身边的事，仿佛都在提醒我们：来日不一定方长，再见不一定能见，永远不一定很远。
人最幸福的是什么？做有道的自己。“天下有始，以为天下母”是远古宇宙传来的隆隆召唤。“天下母”就是道，这是万物的根，也是自然的最高准则，只要践行，必有奇迹。永远做一个平衡者和担当者，把该做的事做了，该出的力出了，成功就在其中，幸福亦在其中。
《道德经》是一部真正的成功学。第52章重点讲了两个定律：一是“没身不殆”，不招惹危险；二是“无遗身殃”，不留下祸患。生命如树，生命的根是道德，关系的根是父母。看轻名利，节制贪欲，谦虚守下，把所有的磨难挫折当成人生的历练，才能逢山开路，遇水架桥，才值得享受上天对我们的祝福！万物都是命运共同体。守望相助，一缕阳光也会照亮心扉；同心协力，丁点星火也能温暖人间。特殊时期，祝福无限：健健康康，平平安安，长长久久！
早安！* * *
13 真正改变命运的是品质和态度
《道德经》第51章暨连接月祝福连载13
第二层面，人生，只有尊道贵德，才能踏实坦荡。
四、“物形之”是一个自然过程，瓜熟才能蒂落。
“物形之”
有了“道生之，德畜之”的造化与养育，宇宙万有的形象就逐渐出现了，这就是“物形之”。这个“物”不是万物之物，而是指形成万物的最基本粒子，也就是大道本身。
《道德经》第二十一章中说“道之为物”虽然惚兮恍兮，但具有象、精、信、真四大特性。第二十五章也说道是“有物混成，先天地生”，道能形成万物，说明它本身具有物质性，只是太过于精微，已到了分无可分、其小无内、无处不在的极致境界，所以，我们干脆将其称为根本规律或本源能量。
这就像风箱看似中空，但只要一拉，就会生出风来。实际上，其中充满气体，只是太过微小，人看不到而已。另外，风量大小取决于用力多寡，与风箱自身无关。所以“物形之”是一个自然过程，万物按自己的天性聚合生机，有长寿也有短寿，有顺利也有坎坷，大道除了给予，不会横加干预。
“物形之”需要一个过程。所以，做什么都不要急躁，尤其是修道更不要想一步登天。虽然确实存在一朝顿悟的人，但那是由于他过去“道生之，德畜之”的力量已经累积足够。
任何事，没有经年累月的积淀，绝不可能厚积薄发。人生中，最慢的步伐不是跬(kuǐ)步，而是徘徊；最快的节奏不是冲刺，而是坚持。人生是自己演绎的，真正改变命运的不是机遇和捷径，而是品质和态度。只有锚定正确方向，并持久奋斗，才能将“道生之，德蓄之”推演到“物形之”，在因缘成熟时瓜熟蒂落。
赵妙果，2022年4月13日，第1529天