นับแต่โบราณมาผู้ปฏิบัติตามเต๋า
เข้าใจได้ลึกซึ้ง ยากจะหยั่งรู้
ด้วยคนทั่วไปยากจะหยั่งรู้ จึงฝืนพรรณนา
ระวังดังเดินข้ามธารน้ำแข็ง
กริ่งเกรงคนรอบข้าง
เคร่งขรึมดังแขกอาคันตุกะ
ปล่อยวางดังน้ำแข็งละลาย
จริงใจไม่เสแสร้ง จิตกว้างดังหุบเขา
สลัวดังน้ำขุ่น ใครทําให้ใสได้
นิ่งจนใส ใครทําให้สงบได้ยาวนาน
มีชีวิตชีวา ผู้รักษาเต๋าได้เช่นนี้
ไม่เรียกร้องเต็มเปี่ยม
เพราะไม่เรียกร้องเต็มเปี่ยม
จึงสามารถรุเก่ารับใหม
คติธรรม
1) วิถีธรรมชาติยากจะเข้าใจ ไม่จำเป็นต้องสืบเสาะอยู่เสมอ พึงทราบว่า มีความเคารพยำเกรงเท่าไรก็มีโชควาสนาเท่านั้น
2) การรู้จักชีวิตมิใช่ใช้จิตใจที่แปลกแยก แต่สื่อเชื่อมด้วยจิตใจที่เข้าใจกัน การสื่อเชื่อมที่ชัดแจ้งเริ่มต้นจากการเคารพยำเกรง
3) หลังจากสงบจิตแล้วค่อยเริ่มต้นใหม่ การเริ่มต้นอย่างนี้จึงจะทรงพลัง
4) ไม่หลีกเลี่ยงความขุ่นข้องหมองใจ สามารถทำให้สดใสได้ จึงจะเป็นฝีมือแท้จริง เพื่อนมิตรเอ๋ย จงขจัดความฟุ้งซ่านและยุติความกังวลเถิด
5) ชะตาของคนกำหนดจากระดับจิตที่สูงและต่ำ รวมทั้งภาวะชีวิตที่กว้างและแคบ
