** คนโบราณกล่าวว่า "สุภาพชนมีความซื่อและเรียบง่าย" เพราะสุภาพชนเข้าใจความจริงของชีวิต และเข้าใจธรรมชาติของความสัมพันธ์ระหว่างผู้คน พวกเขาประพฤติคุณธรรมสูงส่ง จิตใจกว้างใหญ่ ไม่แย่งชิงชื่อเสียงและผลประโยชน์กับผู้อื่น ดังนั้นพวกเขาถึงไม่ถกเถียงกับใคร แม้พวกเขาจะไม่ถกเถียงกับใคร แต่การประพฤติคุณธรรมของพวกเขาเป็นที่ประจักษ์ของผู้คน และยังคงได้รับความเคารพและการถนอมรักจากเต๋าธรรมชาติและทุกคน คุณธรรมหนาแน่นรองรับได้ทุกสิ่งมิใช่เรื่องโกหก!
อรุณสวัสดิ์ * * *
ขอนำส่งการแบ่งปันเกี่ยวกับคัมภีร์ "เต้าเต๋อจิง" บทที่ 44 และคำอำนวยพรในเดือนแห่งพลัง
[พันธสัญญาระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติเขียนอยู่ในชะตาชีวิตของมนุษย์]
3.2 พันธสัญญาระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติเขียนอยู่ในชะตาชีวิตของมนุษย์
ระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติมีพันธสัญญาเช่นเดียวกัน เพียงแต่มนุษย์ไม่ได้รับรู้หรือรับรู้ไม่ถูกต้องเท่านั้นเอง สัญญาฉบับนี้เขียนไว้ในธาตุแท้ กมลสันดาน ชะตาชีวิต และในประสบการณ์ทางอารมณ์ของมนุษย์
ประการที่ 1 ธาตุแท้และกมลสันดานของมนุษย์
คำว่า “ธาตุแท้ของมนุษย์” คือศูนย์รวมของทุกความสัมพันธ์ ในนี้รวมถึงความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับสังคมและธรรมชาติ นี่คือ “ทฤษฎีอินทรีย์ของส่วนทั้งหมด” ที่วิทยาศาสตร์ยุคปัจจุบันกล่าวถึง หมายความว่า ความสัมพันธ์ระหว่างสรรพสิ่งคือการพึ่งพาอาศัยกันเพื่อดำรงชีวิต และมีความสำคัญต่อกัน หากขาดฝ่ายหนึ่ง อีกฝ่ายต้องมีอันตราย ดังนั้น “ความเสมอภาค” และ “การอยู่ร่วมกัน” คือหลักการ 2 ประการที่สำคัญที่สุดในทุกความสัมพันธ์
คำว่า “กมลสันดานของมนุษย์” ดำรงอยู่ในโครงสร้างชีวิตที่ธรรมชาติมอบให้เรา ซึ่งประกอบด้วย 2 ด้านคือ กายเนื้อและจิตใจ เป็นความปรองดองระหว่างกายเนื้อกับจิตใจ ตัวเรากับผู้อื่น และตัวเรากับธรรมชาติ คำว่า “ปรองดอง” นี้ หมายถึง ความมั่นคง สมดุล และมีระเบียบ ซึ่งคนโบราณเรียกสิ่งเหล่านี้ว่า “ความดีงาม” คนปัจจุบันเรียกว่า “ความรัก” นี่แหละคือกมลสันดานของมนุษย์
ประการที่ 2 ชะตาชีวิตของมนุษย์
ธรรมชาติสร้างมนุษย์ขึ้นมา ขณะเดียวกันก็ได้มอบระบบนิเวศที่เอื้อต่อการดำรงชีวิตและขยายเผ่าพันธุ์ในสภาวะที่สันติ ดีงาม และมีความสุข นี่คืออายุขัยที่มนุษย์ควรได้รับ
เพื่อให้ตนมีอายุยืนยาว มนุษย์ควรรักษาการเจริญเติบโตร่วมกับสิ่งแวดล้อมไว้ให้ดี ซึ่งมนุษย์จำเป็นต้องมีการควบคุม ต้องรักษากฎของธรรมชาติและประเพณีของความสัมพันธ์ที่มีบทบาทต่อกันระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติ นี่คือ “ชีวิต” ของมนุษย์ ความหมายของคำว่า “ชีวิต” ในที่นี้ มีทั้งส่วนที่ทำได้และทำไม่ได้ กล่าวคือ ไม่ว่าคนเราจะเก่งอย่างไร ก็ใช่ว่าจะทำได้ทุกเรื่อง หากฝืนทำเรื่องที่ไม่อาจทำได้ ย่อมต้องสูญเสียสุขภาพ ลดอายุขัย และทำให้ชะตาชีวิตสับสนวุ่นวายแน่นอน
ประการที่ 3 ประสบการณ์ทางอารมณ์ของมนุษย์
กล่าวสำหรับ “ประสบการณ์ทางอารมณ์ของมนุษย์” ขอเพียงปฏิบัติตามสัญญาระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติ และธาตุแท้กับกมลสันดานของมนุษย์ไว้ มนุษย์จะต้องได้สัมผัสกับความสุขแน่นอน มิเช่นนั้น จะจมลึกลงในโคลนตม และทุกข์ทรมานสุดจะทน เหตุปัจจัยของเรื่องนี้ขึ้นอยู่กับว่า “ได้ปฏิบัติตามกฎหรือไม่”
ด้วยเหตุนี้ ประสบการณ์ทางอารมณ์ยังเป็นเกณฑ์สำคัญในการตรวจสอบและแก้ไขข้อผิดพลาดของเราได้ หากรู้สึกว่าจิตใจมีความสงบและสว่างไสวอยู่ตลอด โดยทั่วไปจะหมายความว่าเราได้ปฏิบัติตาม “สัญญาแห่งชีวิต” ฉบับนี้แล้ว ในทางกลับกัน ย่อมหมายความว่าเรากำลังฝ่าฝืนสัญญา ต้องรีบแก้ไขให้ถูกต้องโดยเร็ว จงสำรวจอารมณ์ของตน และใช้กระจกอารมณ์บานนี้มาฝึกฝนตนเองให้เป็นประโยชน์ บางครั้งจะช่วยทุ่นแรงได้มากจริง ๆ
อาจารย์จ้าวเมี่ยวกว่อ
วันที่ 14 กันยายน 2564
(เผยแพร่วันที่ 1319)
* * *
** 古人说“君子木讷”，因为君子明白人生的真谛，明白人与人之间的本质关系，他们品德高尚，心胸博大，不与人争名争利，所以，他们不去与人争辩。虽然他们不与人争辩，但他们的德行是有目共睹的，他们依然会得到天地大道和大家的尊重和爱护。厚德载物岂非虚言哉！
早安！* * *
14人类与自然之间的契约写在人的生命中
《道德经第44章分享暨能量月祝福》连载14
其次，人类与自然之间的契约写在人的命数中。
人类与自然之间也是有契约的，只是人类认识不到或认识不正确而已。这份契约就写在人的本质与本性中，写在人的命数里，也写在人的情感体验内。
第一，人的本质与本性。
“人的本质”就是一切关系的总和，其中包括人与社会的关系以及人与自然的关系——这就是现代科学所说的“整体有机论”，即万物之间是顺则相依为命、逆则唇亡齿寒的关系。因此“平等”与“共存”是所有关系中最重要的两个原则。
所谓“人的本性”则存在于自然赋予我们的生命结构中，包括肉体与精神两个方面，即肉体与精神的和谐、自我与他人的和谐以及自我与自然的和谐。这个“和谐”就是指稳定、平衡和有序——用古人的话来说就是“善”；用现代人的话来讲就是“爱”，而这就是人的本性。
第二，人的命数。
自然化育了人类，同时也提供了足以维系人类以和平、健康及快乐的状态繁衍生息的生态环境，这就是人应得的“寿数”。
为了自己能够得享天年，人类必须保持与生态环境的共同成长——而这就要求人类要有所克制，要遵守自然的法则以及人类与自然之间相互作用的规矩，这就是人的“命”。“命”在这里的意思就是有所可为、也有所不可为。也就是说，一个人再厉害，也不是什么事都能做的！如果做了不可为之事，就一定会有损健康、消减寿元、乱了命数。
第三，人的情感体验。
就“人的情感体验”来说，只要遵守人与自然之间的契约，遵守人的本质与本性，人一定能体验到幸福与快乐；否则，就会深陷泥沼、痛苦不堪——这里的根源就在于“是否遵守规律”。
因此，情感体验也可以成为我们自查和纠错的重要指标：如果总是感到自己内心安宁、敞亮，那通常意味着你遵守了这份“生命的契约”；反之，则意味着你正在违背契约，需要马上改邪归正。关注自己的情绪，利用好情绪这面镜子，修持起自身来，有时真的能事倍功半！
赵妙果，2021年09月14日，第1319天