ขอนำส่งการแบ่งปันเกี่ยวกับคัมภีร์ "เต้าเต๋อจิง" บทที่ 53 และคำอำนวยพรในเดือนแห่งอู๋เหวย
[เมื่อในใจมีความรัก คนเราจึงจะมีอุดมการณ์สูงส่ง]
สมบัติล้ำค่าของมนุษย์คือความรักอันยิ่งใหญ่ สมบัติล้ำค่าของชาติคือทั่วหล้ามีเต๋า
คนโบราณนิยมคาดกระบี่ ด้านหนึ่งเพื่อป้องกันตัว แต่หลายคนทำเพื่อแสดงฐานะ เพราะสมัยก่อนเข้มงวดเรื่องชนชั้น มีเพียงชนชั้นสูงศักดิ์เท่านั้นที่มีสิทธิ์คาดกระบี่ได้ เดิมทีการคาดกระบี่มีบทบาทเป็นเครื่องประดับ แต่ในที่นี้ท่านเหลาจื่อใช้กระบี่สื่อถึงความแหลมคม ซึ่งสามารถทำร้ายผู้อื่นได้
“กระบี่” หมายถึงอาวุธ อุปกรณ์ทางทหารมีไว้เพื่อปกป้องครอบครัวและประเทศ ซึ่งจะนำออกสู่ภายนอกได้บางโอกาสเท่านั้น แต่จะทำจนเป็นปกติวิสัยไม่ได้ เพราะการใช้อาวุธไม่เป็นมงคล การใช้อาวุธมีความมุ่งหมายเอาชีวิตของอีกฝ่ายหนึ่ง เมื่อคนเรามีจิตคิดฆ่าฟัน จะมีปฏิกิริยาตอบสนองในความเป็นจริง ตลอดจนลงมือโดยตรง เมื่อเกิดสงคราม ย่อมทำลายความสงบของธรรมชาติ หากเลี่ยงการใช้อาวุธได้ต้องไม่ใช้อาวุธอย่างเด็ดขาด
สภาวะที่ดีที่สุดของทั่วหล้าคือ “ไร้ปัญหา” รูปแบบที่หาได้ยากที่สุดในชีวิตคนเราคือ “สงบสุข” บรรดาชีวิตล้วนมีสัญชาตญาณในการปกป้องตนเองให้มีความปลอดภัย หากกล่าวอย่างเข้มงวด การที่มนุษย์ขาดความรู้สึกที่ปลอดภัย คือ “โรคภัยไข้เจ็บ” อย่างหนึ่ง ความรู้สึกปลอดภัยมาจากการมีมูลราก ไม่ว่าชีวิตใด หากมีรากอยู่ จะไม่ตาย วิธีการเชื่อมมูลรากที่ดีที่สุดคือการรับใช้ มีความสามารถรับใช้ผู้อื่นได้ มีความสุขยิ่งกว่าการให้ผู้อื่นรับใช้เสมอ
ทุกเรื่องในโลกล้วนมีการตอบสนอง เช่นเดียวกับการตะโกนใส่หุบเขา ใครเป็นผู้ตะโกนก็จะมีเสียงของผู้นั้นสะท้อนกลับมา ตะโกนอะไรออกไปเสียงสะท้อนกลับก็จะเป็นอย่างนั้น ไม่แตกต่างกันมาก ในคัมภีร์ “เต้าเต๋อจิง” บทที่ 30 กล่าวว่า “ผู้ใช้เต๋าช่วยผู้นำ ไม่อาศัยกำลังทหาร จึงจัดการปัญหาได้ดี” การปกครองประเทศต้องใช้คุณธรรมมาเปลี่ยนแปลงคน การปฏิบัติตนต้องใช้คุณธรรมให้ผู้อื่นยอมรับ คุณธรรมคือความอ่อนน้อม ให้อภัย มอบอุทิศ และสงบนิ่ง หากคนเราลงทุนกับชีวิตด้วยคุณธรรมอันดีงาม ชีวิตจะตอบสนองเราด้วยความรักอันยิ่งใหญ่แน่นอน อนาคตจะพบเจอสิ่งใด กำหนดจากการกระทำในวันนี้
เต๋าที่ยิ่งใหญ่หล่อเลี้ยงสรรพสิ่ง เจ้าเมืองรักเมตตาประชาชน มารดาดูแลบุตรธิดา เป็นสัจธรรมที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้ ความรักคือการให้โดยไม่เห็นแก่ตัวและรับด้วยความสำนึกบุญคุณ ความรักไม่หวังผลตอบแทนและไม่พร่ำบ่น ยิ่งเป็นผู้ที่มีความรักมาก ยิ่งให้อภัยคนรูปแบบต่างๆ ได้ เพราะความรักคือความเข้าใจและให้ความเคารพ ผู้ที่จิตใจเปี่ยมด้วยความรัก จะทำร้ายใครไม่ได้ สรรพชีวิตทั่วหล้าก็จะไม่ทำร้ายเขาเช่นเดียวกัน เพราะเขา “ไม่กล้ำกรายเข้าแดนมรณะ”
สมบัติล้ำค่าของมนุษย์คือความรักอันยิ่งใหญ่ สมบัติล้ำค่าของชาติคือทั่วหล้ามีเต๋า “อาวุธ” ที่ทรงพลังที่สุดของมนุษย์คือ การตัดสินใจทุ่มเทเพื่อปกปักรักษาความให้ประชาชนสัมผัสได้ถึงความรัก เรียนรู้ความรัก และเป็นความรัก คือคุณูปการที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของประชาชาติ เมื่อในใจมีความรัก คนเราจึงจะมีอุดมการณ์สูงส่ง และยินดีที่จะต่อสู้ฟันฝ่าเพื่อประเทศชาติ เมื่อประชาชนสามัคคี ประเทศชาติย่อมแข็งแกร่ง
อาจารย์จ้าวเมี่ยวกว่อ
วันที่ 23 มิถุนายน 2565
(เผยแพร่วันที่ 1600)
* * *
23心中有爱，才能志存高远
《道德经》第53章暨无为月23
人之重器是博大的爱，国之重器是天下有道。。
古人有佩剑的习惯，一为防身，但更多是为彰显身份。因为，过去等级森严，只有贵族才有佩剑的特权。佩剑，原本起装饰作用，但老子在此处用了“带利剑”三个字，这个“利”字很尖锐，说明剑已开刃，可以伤人。
“利剑”指武备。军事设备是拿来保家卫国的，只能偶然对外，但不能成为常态。因为用兵不祥，用兵是以杀死对方为目的，人一起杀心，现实就有感应，更何况直接动手？战乱一起，必然有伤天和，能不动武就坚决不要动。
天下最好的状态是“无事”，人生最难得的样子是“平安”。所有生命都以保护自身安全为本能。严格来说，人缺乏安全感，是一种“病”。安全感来自有根，任何生命，根若在，就不亡。连根最好的方式是服务。有能力服务别人，永远比被人服务幸福。
世间事都有报应，就像对着空谷呼喊，谁叫山谷就回应谁的声音，喊什么山谷就回应什么，分毫不差。《道德经》第三十章中说：“以道佐人主者，不以兵强天下，其事好还。”治国要以德化人，治身要以德服人。德是谦虚、包容、付出、宁静，人若以美德投资生命，生命必会以大爱回应我们。未来会遇到什么，取决于今天的行动。
大道滋养万物，君王仁爱百姓，母亲呵护孩子，天经地义。爱是无私地给予，感恩地接受；爱不求回报，也没有抱怨。越有爱的人，越能包容各色人等呈现的相，因为爱是理解与尊重。心中充满爱的人，伤害不了任何人；而天地众生也绝不会来伤害他，因为他“不入死地”。
人之重器是博大的爱，国之重器是天下有道。人类最有力量的“武器”是：为了守护爱而豁出去的决心。让人民感受爱，学会爱，成为爱，是一个民族最伟大的功绩。心中有爱，人才能志存高远，才愿意为了国家奋发努力。民心聚，国必强！
赵妙果，2022年6月23日，第1600天