** ผู้ที่ชอบถกเถียงเอาชนะ ไม่พ้นการแก่งแย่งชื่อเสียงและผลประโยชน์ แย่งไปแย่งมา จะสูญเสียคุณธรรมไป จิตใจคับแคบ อารมณ์ขุ่นมัว ความสัมพันธ์กับผู้คนแย่ลง ผลสุดท้ายคารมคมคายนั้นจะกลับมาทำร้ายพวกเขาเอง สุภาพชนมี "คารมคมคายดุจซื่อ ๆ " เพราะพวกเขาเข้าใจความจริงของชีวิต แม้ว่าพวกเขาจะไม่ถกเถียงกับผู้อื่น แต่คุณธรรมของพวกเขาเป็นที่ประจักษ์ คุณธรรมหนาแน่นรองรับสรรพสิ่งได้คือความเป็นจริง
ปฏิบัติตามคุณธรรมของฟ้าดิน รักษาสภาวะจิตที่สงบนิ่งไว้ แล้วใช้สภาวะจิตนี้ในการดูแลสุขภาพ ใช้ชีวิต และทำงาน ทั่วหล้าจึงจะสงบสุข! ในช่วงสุดท้ายของการเปลี่ยนแปลง สรรพสิ่งมักหวนคืนสู่ความสงบนิ่ง ความสงบนิ่งเป็นวิถีที่ถูกต้องใช้ทั่วหล้า
อรุณสวัสดิ์ * * *
ขอนำส่งการแบ่งปันเกี่ยวกับคัมภีร์ "เต้าเต๋อจิง" บทที่ 44 และคำอำนวยพรในเดือนแห่งพลัง
[มีเพียงสิ่งที่รองรับไว้ได้เท่านั้น จึงจะมีคุณค่าต่อเรา]
ตระหนี่เกินไปจะสิ้นเปลืองมาก สมบัติล้นฟ้ากลับเสียหายยับเยิน รู้จักพอไม่อดสู รู้หยุดได้เหมาะไม่มีภัยร้าย จึงอยู่เย็นเป็นสุขยาวนาน
เราต้องรู้ว่า การเลือกสรรระหว่าง “ชื่อเสียงกับร่างกาย” “ร่างกายกับทรัพย์สิน” และ “สูญเสียชีวิตกับลาภยศ” สำหรับชีวิต เป็นคำถามที่เลือกยากรักพี่เสียดายน้อง แต่ก็เป็นปัญหาที่มีความสำคัญและจริงจังมาก ซึ่งพัวพันถึงความเป็นความตาย หากคนเราให้ความสำคัญกับชีวิตได้มากกว่าชื่อเสียงผลประโยชน์ “รู้จักพอ” และ “รู้หยุด” ได้ จะสามารถ “มีฐานเหนียวแน่น เป็นเหตุที่อยู่ได้ยาวนาน” ดังที่ท่านเหลาจื่อกล่าวไว้
ตอนที่ 2 แบ่งการอธิบายออกเป็น 3 ประเด็น ดังนี้
- ประเด็นที่ 1 มีเพียงสิ่งที่รองรับไว้ได้เท่านั้น จึงจะมีคุณค่าต่อเรา
- ประเด็นที่ 2 การรู้จักพอและหยุด คือจุดสำคัญของชีวิตที่ประสบความสำเร็จยิ่งใหญ่
- ประเด็นที่ 3 ผู้ฝึกปฏิบัติจริง พึงลงเรี่ยวลงแรงที่การ “ละทิ้ง”
ประเด็นที่ 1 มีเพียงสิ่งที่รองรับไว้ได้เท่านั้น จึงจะมีคุณค่าต่อเรา
1.1 ทุกคนล้วนได้แต่ใช้ชีวิตที่คู่ควรกับคุณธรรมของตนเท่านั้น
ในความเป็นจริง คนมากมายควบคุมความโลภของตนเองไม่ได้ มักอยากครอบครองอยู่ตลอด เพื่อให้ได้ชื่อเสียง ผลประโยชน์ ทรัพย์สินเงินทอง และเสพสุขกับสิ่งสวยงาม โดยไม่คำนึงถึงการเหยียบย่ำศักดิ์ศรีของตน และทำลายความเป็นคนของตน... แต่ด้วยเหตุนี้จึงได้มาซึ่งวัตถุภายนอกเหล่านั้น เมื่อเปรียบเทียบกับการสูญเสียบุคลิกภาพและเต้าเต๋อแล้ว คุ้มค่าจริงหรือ ท่านเหลาจื่อกล่าวว่า “ตระหนี่เกินไปจะสิ้นเปลืองมาก สมบัติล้นฟ้ากลับเสียหายยับเยิน” นี่คือจุดจบของความโลภและถือทิฐิ
อาจารย์จ้าวเมี่ยวกว่อ
วันที่ 16 กันยายน 2564
(เผยแพร่วันที่ 1321)
* * *
** 喜欢高傲争辩的人，无非是在争名争利，争来争去，优良的品德丢失了，心胸狭窄了，脾气变坏了，人际关系恶化了，最后的结果是：他们的辩才害了他们自己。“大辩若纳”，是因为君子明白人生的真谛，虽然他们不与人争辩，但他们的德行是有目共睹的，厚德载物是真相。
效法天地之德，保持清静之心态，并以此去养生，去生活，去工作，天下就能太平了！万物总是在变化之最后归于清静，静才是天下的正道。
早安！* * *
16只有能够被承载的，才对我们有价值
《道德经第44章分享暨能量月祝福》连载16
甚爱必大费，多藏必厚亡。故知足不辱，知止不殆，可以长久。
我们必须知道：人生对于“名与身”、“身与货”“得与亡”的选择，绝非是青菜萝卜各有所爱的问题，而是一个极其严肃、涉及生死的重大问题！人若能重生命而轻名利，做到“知足”与“知止”，这就是老子所谓的“深根固祗，长生久视之道”了。
本章的第二段共二十三个字，分为三个层面来阐述：
- 第四层次，只有能够被承载的，才对我们有价值；
- 第五层次，知足与知止是生命大成功的关键点；
- 第六层次，修真之人应当在一个“舍”字上下功夫。
第四层面，只有能够被承载的，才对我们有价值。
首先，每个人都只能过与自己的德相匹配的生活。
现实中，有很多人控制不住自己的贪心，总想去占有；为了得到名利财富、美色享乐，甚至不惜践踏自己的尊严、泯灭自己的人性……可因此而得到的那些外物，与失去的人格和道德相比，真的值得吗？老子说：“甚爱必大费，多藏必厚亡”——这就是贪婪执着的下场。
赵妙果，2021年09月16日，第1321天