** “การปกครองทั่วหล้าต้องไม่หยุมหยิม” คำว่า “ต้องไม่หยุมหยิม” คือสูตรยาขนานเอกในการรักษาให้รอดพ้นจากอันตราย ได้ชี้เป็นกุญแจสำคัญว่าจะ “ปกครองทั่วหล้า” ได้หรือไม่ อยู่ที่ว่า “ไม่หยุมหยิม” ได้หรือเปล่า
“ไม่หยุมหยิม” ที่ว่า คือไม่เสแสร้ง ไม่ทำอย่างประมาทเลินเล่อ ไม่ก่อปัญหา ทำแต่สิ่งที่ควรทำ ไม่ทำตามอำเภอใจ
กระบวนการ “ปกครองโดยไม่ก่อปัญหา” คือการปลุกความรู้สึกร่วม และสลายความขัดแย้ง กล่าวคือการทำงานตามความยินยอมของทุกคน มิใช่ทำตามความยินยอมของ “ฉัน” เท่านั้น
เช่นนั้นทั่วหล้ายังคงเป็น “โลกอันศักดิ์สิทธิ์” ที่สรรพสิ่งทั้งหลายพึ่งพิงอาศัย ทุกคนต่างเดินบนเส้นทางของตน ใช้ชีวิตอย่างสงบสุข เป็นโลกที่เพื่อส่วนรวมมีความเสมอภาคและอิสรเสรีที่คนทั่วไปใฝ่ฝัน
คำอำนวยพรอรุณสวัสดิ์
จากอาจารย์จ้าวเมี่ยวกว่อ * * *
ขอนำส่งการแบ่งปันเกี่ยวกับคัมภีร์ "เต้าเต๋อจิง" บทที่ 48 และคำอำนวยพรในเดือนแห่งการอำนวยพรปีใหม่
[มีเพียงคุณธรรมที่เที่ยงธรรมจึงจะไม่หยุมหยิม เมื่อไม่หยุมหยิมจึงจะเข้าสู่สภาวะของเต๋าได้]
ฉันรู้ว่า คนเราเติบโตท่ามกลางความสัมพันธ์ ความสัมพันธ์ระหว่างตัวฉันกับร่างกาย ครอบครัว ธุรกิจการงาน ประเทศชาติ ไปจนถึงจักรวาล คือ “ทั่วหล้า” ของฉัน หากต้องการ “ปกครองทั่วหล้า” จะอาศัยความฝันหรือใช้กำลังไม่ได้ ไม่มีทั่วหล้าของใครที่ได้มาด้วยการใช้กำลัง มีแต่สรรพชีวิตยินดีมอบให้เขาเอง ทั่วหล้าเป็นของประชาชน มนุษย์จะใช้ชีวิตเพียงลำพังในพื้นที่ใดที่หนึ่งไม่ได้ มีเพียงจิตใจที่รักฉันพี่ฉันน้อง ซื่อสัตย์ภักดี และอ่อนน้อม พร้อมทั้งให้คุณแก่ผู้อื่น มอบอุทิศ และวางตนอยู่ต่ำได้จริง เมื่อมีความจริงใจต่อทั่วหล้า จึงจะปกครองทั่วหล้าได้
ฉันรู้ว่า หากคนเราคิดแต่เห็นแก่ตัว โลภละโมบ โหดเหี้ยมอำมหิต แม้จะมีโอกาสช่วงเวลาหนึ่งก็ไม่อาจยั่งยืนยาวนานได้ ชีวิตที่ผาสุกและความเจริญรุ่งเรืองของลูกหลานนั้นจะใช้เงินทองและอำนาจแลกมาไม่ได้ ทุกคนล้วนมีชีวิตที่คู่ควรกับความประพฤติที่มีคุณธรรมของตนเท่านั้น หากเกินไปสักหน่อย จะกดดันชีวิตให้พังลง มีเพียงการสั่งสมคุณธรรมล้ำลึกอย่างเงียบ ๆ จึงจะแลกความมีสิริมงคลสมความปรารถนามาได้ ส่งผลให้ลูกหลานเจริญรุ่งเรือง และแผ่กุศลแก่ประชาชน
ฉันรู้ว่า ความสงบสุขคือการได้ในระดับสูงสุด ไม่หยุมหยิมคือความผาสุกที่มากที่สุด “การปกครองทั่วหล้าต้องไม่หยุมหยิม” หมายถึง ไม่ทำตามอำเภอใจและไม่ก่อปัญหา ความทุกข์มิใช่ติดตัวมาเองในชีวิต หากไม่ทำตามอำเภอใจ เดิมทีชีวิตคนเราจะมีความผาสุกและอิสรเสรี พละกำลังทั้งหลายมีไว้เพื่อบริหารจัดการตนเอง มิใช่เพื่อไปแทรกแซงผู้อื่น ความ อยุติธรรมทั้งหลายบนโลกนี้ล้วนเป็นกระจกเงาให้เราสอดส่องตนเอง เพื่อให้ตระหนักรู้ในตนว่า ได้ปฏิบัติ “อู๋เหวย สงบนิ่ง ไม่หยุมหยิม และไร้ทะยานอยาก” หรือไม่ มีเพียงการทำตนให้ดี จึงจะทำให้โลกรอบตัวดีได้ มีเพียงคุณธรรมที่เที่ยงธรรมจึงจะไม่หยุมหยิม เมื่อไม่หยุมหยิมจึงจะเข้าสู่สภาวะของเต๋าได้
อาจารย์จ้าวเมี่ยวกว่อ
วันที่ 4 มกราคม 2565
(เผยแพร่วันที่ 1429)
* * *
** “取天下，常以无事。”其中“常以无事”这四个字则是一道救治良方，点出了能否“取天下”的关键，在于是不是“无事”？
所谓“无事”就是不矫揉造作、不肆意妄为、不滋生事端，只做该做的事，不做自以为是的事。
“以无事取天下”的过程是唤醒认同，消融抵触——也就是按照大家的意愿，而非按照“我”的意愿来办事。
如此，天下依然是安顿万物众生的“神器”，大家各行其道、安居乐业，那正是苍生梦寐以求的和谐世界。
早安！* * *
04德正才能无事，无事才能入道
《道德经》第48章分享暨元旦月祝福》连载04
我知道，人是在关系中成长的。我与身体、家庭、企业、国家乃至宇宙的关系，就是我的“天下”。若想“取天下”，不能靠做梦、靠动武。没有谁的天下是打下来的，那都是众生心甘情愿送给他的。天下是属于苍生的，人不可能独活于任何一个空间。只有博爱、忠诚、谦卑的胸襟，加上利他、奉献、处下的做到，心诚于天下，才能取天下。
我知道，如果人的起心动念就是自私贪婪、残暴冷血，即使一时得势，也不可能江山永固。幸福的生活与子孙的荣华是金钱和权势换不来的。每个人只能拥有与自己德行相符的生活，超过一点，都会压垮生命。只有默默累积玄德，才能置换一颗吉祥如意树，福荫子孙、泽被苍生。
我知道，平安是最高的得到，无事是最大的幸福。“取天下常以无事”说的就是不妄为造作、无事生非。烦恼不是生命里自带的，如果不作(zuō)，人生原本就是幸福、就是自在。所有精力都是用来管理自己，而不是去干涉他人的。世间所有不平事都是我关注自己的镜子，是为了让我觉知自己：是否做到了“无为、好静、无事、无欲”？只有做好自己，才能好了周围的世界。只有德正才能无事，只有无事才能进入道的境界。
赵妙果，2022年1月4日，第1429天