รวมเป็นหนึ่งกายกับใจ
ไม่แยกกันได้ไหม
อ่อนโยนแลตั่งใจ
คล้ายทารกได้ไหม ชำระล้างจิตใจ
มีจุดด่างพร้อยหรือไม่
ดูแลรักประชา
คล้อยตามอู๋หวยไหม
ประตูสวรรค์เปิดปิด สงบนิ่งได้ไหม
รอบรู้แลเข้าใจ
อ่อนน้อมได้ไหม กำเนิดสรรพสิ่ง สร้างสรรค์ไม่ถือครอง
สร้างคุณไม่อวดตน
ให้เติบโตไม่ครอบงำ
คือคุณธรรมลำลึก
คติธรรม
1) วาจาอ่อนโยน ปฏิบัติตนและจัดการปัญหาคำนึงความปรองดอง เซลล์ทั่วทั้งร่างกายก็มีความกลมกลืนไปด้วย
2) เป็นฝ่ายมีเหตุผลก็ต้องให้อภัยผู้อื่น เมื่อมีเหตุผลพูดได้เต็มปากแต่สภาพจิตต้องอ่อนโยน
3) รู้จักตนเอง เอาชนะตนเอง เปลี่ยนแปลงตนเองจึงจะสามารถเปลี่ยนแปลงผู้อื่นได้
4) จิตสงบเลือดบริสุทธิ์ เลือดบริสุทธิ์ไร้โรคา
5) อุปสรรคประสบได้แสวงไม่ได้ ต้องทะนุถนอมและสำนึกบุญคุณ เพราะมันเป็นทุนสำหรับการพัฒนา
6) การให้ได้บุญเป็นอานิสงส์มากกว่าการเรียกขอ
7) เคราะห์ดีเคราะห์ร้าย โชคและภัยชั่วชีวิตของเราทุกคน ตนเป็นผู้ก่อทั้งสิ้น หากกล่าวว่าผู้อื่นเป็นผู้ก่อละก็ เป็นความเท็จและปรักปรำผู้อื่น
8) หากเราก้มหน้าก้มตาสร้างคุณงามความดีโดยไม่หวังผลตอบแทนเช่นนี้จะเป็นการสั่งสมคุณงามความดีอย่างต่อเนื่องจึงเกิดอานิสงส์ขึ้นเบื้องหน้าเองตามธรรมชาติชีวิตเช่นนี้ช่างอิสรเสรีเหลือเกิน
