มีสิ่งหนึ่งมิอาจแบ่งแยก
เกิดก่อนฟ้าดิน
เงียบไร้สุ้มเสียง
ดำรงอยู่อย่างอิสระชั่วนิรันดร์
หมุนเวียนไม่หยุดตลอดกาล
ถือเป็นมารดาใต้หล้า
ข้ามิรู้ชื่อ
จึงฝืนเรียกว่า “เต๋า”
และให้นามว่า “ยิ่งใหญ่”
ยิ่งใหญ่จนมองไม่เห็น เรียกว่า “ดำเนินไป”
ดำเนินไปถึงสุดขอบฟ้า เรียกว่า “ยาวไกล”
เมื่อย้อนกลับเรียกว่า “หวนกลับ”
เหตุนี้จึงเรียกว่าเต๋ายิ่งใหญ่ ฟ้ายิ่งใหญ่ ดินยิ่งใหญ่ คนก็ยิ่งใหญ่ ในจักรวาลมี 4 ยิ่งใหญ่
คนเป็นหนึ่งในนั้น
คนเจริญรอยตามดิน
ดินเจริญรอยตามฟ้า
ฟ้าเจริญรอยตามเต๋า
เต๋าเจริญรอยตามธรรมชาติ
คติธรรม
1) สนใจทิศทางการพัฒนา ใคร่ครวญด้วยรูปแบบวงกลมแทนทางสายเดียว คำนึงถึงความเป็นไปได้ยาวนาน
2) การปฏิบัติตนของคนเรา เป็นเพราะใจคนสามารถรองรับทุกสิ่ง ของโลกในเวลาอันสั้นได้ เว้นไว้เสียแต่ว่าท่านจะดูถูกตนเอง
3) โลกธรรมชาติมีหลักเกณฑ์สมดุล หลักเกณฑ์เหตุและผล ยามปกติยอมเสียเปรียบสักนิด ลำบากสักหน่อย ให้ผู้อื่นมากสักนิด ตนเองได้น้อยสักหน่อย ผู้อื่นจะกล่าวขวัญถึงท่านหรือไม่ จงอย่ามองว่าเป็นความลำบากหรือเป็นการเสียเปรียบ ยามปกติควรมีท่วงท่างามสง่า มีท่วงทำนองที่สูงส่งและมีระดับ ดังนี้ จึงจะนับได้ว่าเป็นคนใจกว้างและชีวิตมีคุณค่ามาก
4) การฝึกฝนหลอมหล่อลงเรี่ยวลงแรงในคำว่า “สลัดทิ้ง” ให้ปรากฏเป็นจริง อาทิ ละทิ้งชื่อเสียงผลประโยชน์ ละทิ้งบุญคุณความแค้น สลัดทิ้งความทุกข์และตัวตนได้ เป็นต้น จึงฝึกฝนหลอมหล่อประสบความสำเร็จได้
5) ต้องขอบคุณผู้ที่รับการช่วยเหลือจากเรา ทำให้เรามีโอกาสสร้างกรรมดีและรับใช้สังคม
