เมื่อรู้ว่าแข็ง
กลับรักษาความอ่อนไว้
จึงเป็นสายน้ำของโลก
เมื่อเป็นสายน้ำของโลกได้
คุณธรรมนิรันดร์จึงคงอยู่
แล้วย้อนสู่ทารกน้อย
รู้ถึงความสว่าง แต่รักษาความมืดไว้
จึงเป็นแม่แบบของคนทั่วหล้า
เมี่อเป็นแม่แบบของคนทั่วหล้า
มีคุณธรรมนิรันดร์จึงไร้ผิดพลาด
แล้วย้อนสู่ถิ่นกำเนิด
เมื่อเข้าใจเกียรติยศ
แต่รักษาความอัปยศไว้
จึงเป็นแม่น้ำของโลก
เมื่อเป็นแม่น้ำของโลก
คุณธรรมนิรันดร์จึงเปี่ยมล้น
แล้วย้อนสู่ความใสเรียบง่าย
ความเรียบง่ายขจรขจายเป็นสรรพสิ่ง
อริยบุคคลใช้อย่างพลิกแพลงจึงเป็นผู้นำ
ดังนั้น ระบบที่สมบูรณ์ไม่แบ่งแยก
คติธรรม
1) ยามดีใจ ต้องมีภาวะจิตดั่งยามล้มลุกคลุกคลาน ยามเสียใจไม่จำเป็นต้องหงอยเหงา แต่ต้องมีจิตสามัญสำนึก
2) การเป็นผู้มีฝีมือยอดเยี่ยมได้ อยู่ที่ว่าสามารถปล่อยวางได้ และกลับสู่ภาวะทารกที่มีความนุ่มนวลได้
3) ผู้กระตือรือร้นสามารถมองเห็นโอกาสท่ามกลางวิกฤต ส่วนผู้ที่ท้อแท้จะเห็นแต่ความยุ่งยากลำบากท่ามกลางวิกฤต
4) ท่วงทำนองของผู้ยิ่งใหญ่ จะไม่ทอดถอนใจด้วยความเศร้ากับวันเวลาที่ลำบากยากเข็ญ และไม่เศร้าเสียใจกับชะตาชีวิตของตน ต้องยอมรับสภาพที่เป็นจริง และอยู่เหนือความเป็นจริงได้
5) การควบคุมระบบที่ดีที่สุด ต้องมีจิตใจจะก้าวออกจากระบบ การก้าวออกจากระบบ มิใช่ไม่รักษาระบบ แต่มีจิตหนึ่งใจเดียวมุ่งสู่ความเรียบง่าย
