top of page

บทที่ 29 ปกครองด้วยอู๋เหวย

คิดจะใช้กำลังยึดครองโลก

ไม่อาจบรรลุเป้าหมายได้

เพราะโลกอันศักดิ์สิทธิ์

มิอาจใช้กำลัง

ถ้าใช้ต้องล้มเหลว

ถ้ายึดต้องสูญเสีย

สรรพสิ่งทั่วหล้า

มีการนำมีการตาม

มีหลักมีรอง

มีแข็งมีอ่อน

มีสูงมีต่ำ

ดังนั้น อริยบุคคลต้องละทิ้งความสุดโต่ง

ละทิ้งความฟุ่มเฟือย

และความหลงระเริง


คติธรรม

1) การทำงานต้องจริงจัง แต่อย่าได้ยึดติด ต้องมีความตั้งใจ แต่ไม่ต้องเป็นห่วงกังวล

2) ผู้ที่ยึดติดแน่นไม่ยอมปล่อย ทำได้แต่งานเล็กๆ ผู้ที่ทำงานใหญ่ ต้องปล่อยวางได้ สิ่งที่ควรปล่อยวางกลับไม่ยอมปล่อยวาง สิ่งที่ไม่ควรปล่อยวางกลับปล่อยวาง พึงต้องมองปัญหาด้วยปัญญา

3) การทำงานอย่าเกินเลย การใช้ชีวิตอย่าฟุ่มเฟือยสุรุ่ยสุร่าย ท่าทีอย่าโอหัง ถ้าคนเราทำได้เช่นนี้ ต้องประสบความสำเร็จแน่นอน

4) ไม่ต้องใส่ใจกับความสำเร็จ ความล้มเหลว ผลได้และผลเสียในช่วงระยะเวลาหนึ่ง หากสนใจมัน มันจะกวนใจท่าน ถ้าลืมได้ จึงจะเป็นวีรบุรุษและผู้มีฝีมือยอดเยี่ยมได้

5) ผู้สามารถเปลี่ยนมุมไตร่ตรองมองปัญหาและสัมผัสรู้ความรู้สึกของผู้อื่นได้ ไม่จำเป็นต้องเป็นห่วงอนาคตของตนตลอดไป


2 views0 comments
bottom of page