top of page

บทที่ 30 วิถีการใช้ทหาร

ผู้ใช้เต๋าช่วยผู้นำ

ไม่อาศัยกำลังทหาร

จึงจัดการปัญหาได้ดี

ที่ใดมีสงคราม

มีหญ้าดงพงหนาม

หลังสงคราม

มีทุพภิกขภัย

ใช้การทหารได้ดี

ลุผลชอบธรรม

มิอวดอ้างศักดา

ไม่ยกตนข่มท่าน

สำเร็จแล้วไม่โอ้อวด

ไม่หยิ่งผยอง

ได้ผลโดยไม่ตั้งใจ

สัมฤทธิ์ผลแล้วไม่อวดอ้าง

เฟื่องฟูแล้วเสื่อมโทรม

ผู้อวดอ้างไม่ใช่เต๋า

จะสูญสลายรวดเร็ว


คติธรรม

1) การใช้กำลังรุนแรง รังแต่จะนำมาซึ่งความรุนแรง มีเพียงความนุ่มนวลเท่านั้นจึงจะสลายความรุนแรงได้

2) จะทำสงครามเมื่อจำเป็นเท่านั้น และต้องยุติลงอย่างรวดเร็ว อย่าได้โอหังอวดดี เมื่อสัมฤทธิ์ผลแล้วต้องรู้สึกเวทนา อย่าได้ดีใจเป็นอันขาด

3) สิ่งที่เกินเลย จะผ่านไปเสมอ จงรอคอยเถิด ไม่ใช้วิธีแบบสายฟ้าแลบได้ก็ไม่ต้องใช้

4) สงครามมีแต่ความเหี้ยมโหด ต้องมีจิตใจที่เมตตาและอดทน ไม่ใช้วิธีที่ดุร้าย ต้องมีจิตใจที่เมตตาดั่งพระโพธิสัตว์

5) ท่านมีรักมอบให้ผู้อื่นจะได้โลกทั้งโลก ถ้าท่านมีแต่ความแค้น ท่านจะสูญเสียโลกทั้งโลก

6) เรามีท่าทีอย่างไรกับผู้อื่น เขาก็จะใช้ท่าทีอย่างนั้นกับเรา


1 view0 comments
bottom of page