“เต๋า” อู๋เหวยตลอดกาลและกระทำทุกสิ่ง
หากเจ้าเมืองรักษาเต๋าได้
ทุกสิ่งจักพัฒนาด้วยตนเอง
เกิดหน่อความโลภ
ข้าจึงระงับด้วยความเรียบง่ายไร้นาม
รักษาความเรียบง่ายไร้นาม
จะไม่เกิดความโลภ
จิตใจจึงสงบสุข
ทั่วหล้าจึงสงบสุข
คติธรรม
1) คนเราปฏิบัติถึงขั้นไม่เรียกร้องต้องการอะไรคือคุณธรรม ไม่มีการเรียกร้องเพื่อสรรพกิจคือความสูงส่ง
2) เต๋าธรรมชาติ สนองให้โดยไม่ต้องขอ มีความสามารถทำได้ทุกเรื่อง
3) อย่ามัวคิดคำนึงแต่ความชอบ ผลประโยชน์และเป้าหมาย ไร้เป้าหมายคือ ให้เป็นไปตามธรรมชาติ มีฝีมือยอดเยี่ยมตามธรรมชาติ
4) ต้อนรับผู้คนด้วยความดีงาม ผู้คนให้ความสนิทชิดเชื้อดั่งพี่น้อง ตรงกันข้าม ต้อนรับด้วยความดุร้าย กลับมีภัยถึงขั้นใช้อาวุธ
5) รักคือการให้ แต่มิใช่ขอเอา รักคือการให้อภัย มิใช่ให้ท้าย รักคือการชี้ทางสว่างให้แก่จิต แต่มิใช่ให้โดยขาดความรู้
6) ไม่ละโมบและร้องขอ จะมีความสุขที่สุด หากตั้งปณิธานจากจุดนี้จะเป็นคุณธรรมแท้จริง นี่คือวิถีที่เชื่อมโยงกับธรรมชาติ เรียกว่า เต้าเต๋อ “เต๋า” ให้กำเนิดสรรพสิ่ง ส่วน “เต๋อ” (คุณธรรม) หล่อเลี้ยงสรรพสิ่ง
