“เต๋า” ให้กำเนิดหนึ่ง
หนึ่งให้กำเนิดสอง
สองให้กำเนิดสาม
สามให้กำเนิดสรรพสิ่ง
สรรพสิ่งประกอบด้วยหยินและหยาง
หยินและหยางประสานเกิดสมดุล
ผู้คนไม่อยากเป็น “กำพร้า” “คนโง่” และ “โดดเดี่ยว”
ทว่าเจ้าเมืองขุนนางเรียกตนด้วยคำเหล่านี้
สรรพสิ่งถูกทำลายกลับได้คุณ
หรือได้คุณกลับถูกทำลาย
เป็นเหตุผลที่ผู้คนสอนข้า
ข้าก็นำมาสอนผู้คน
ผู้ใช้อำนาจโหดร้ายไม่มีจุดจบที่ดี
ข้าใช้เหตุผลนี้สอนผู้อื่น
คติธรรม
1) เต๋าคือขุมทรัพย์มากมหาศาลในจักรวาล จงใช้จิตใจที่อ่อนน้อมถ่อมตนไปเปิดขุมทรัพย์ของท่านซึ่งตักตวงได้ไม่เหือดแห้ง และใช้ได้ไม่หมดสิ้น
2) ยกความดีความชอบแห่งความสำเร็จให้แก่ทุกคน เต๋าคือวิถีแห่งความนุ่มนวล ความปรองดองสมานฉันท์ การเจริญพัฒนาและเป็นวิธีนิรันดร์
3) จิตใจสำนึกบุญคุณเป็นยาที่ได้ผลชะงัดดีในจักรวาล
4) สิ่งที่ข้าพเจ้าปรารถนาคือ อยากให้บุตรธิดากตัญญู ข้าพเจ้าก็ควรกตัญญูต่อบิดามารดาด้วย
5) การเสียเปรียบคือบุญกุศล ธรรมชาติมีหลักยุติธรรม บุญวาสนาในสังคมก็เป็นเช่นนี้ โปรดสงบใจเถิด
