top of page

บทที่ 46 รู้จักพอสุขนิรันดร์

ใช้ธรรมะปกครองทั่วหล้า

ใช้ม้าทำนาใส่ปุ๋ย

ไร้ธรรมะปกครองทั่วหล้า

แม้ลูกม้ายังเกิดในสมรภูมิ

ผิดหนักที่สุดคือเห็นแก่ตัวและทะยานอยาก

ภัยใหญ่หลวงคือไม่รู้จักพอ

ไม่มีผิดใดยิ่งกว่าความโลภ

ดังนั้น รู้จักพอย่อมสมบูรณ์ยั่งยืน

จะมีพอเพียงนิรันดร์


คติธรรม

1) เดิมทีเต๋าธรรมชาติมีความอุดมสมบูรณ์ ค้นพบได้จากต้นกำเนิด มีความอิสระและสบายใจ หากมุ่งแสวงหาจากภายนอกจะไม่ได้อะไร เมื่อมีความทุกข์ จะทำอย่างไร

2) การตรวจสอบความคิด หากเกิดความคิดไม่ถูกต้อง ต้องรู้จักปรับปรุงแก้ไข จึงจะมีโอกาส ผิดแล้วไม่ยอมกลับตัว ยึดติดจนหูตามัว ลุ่มหลงจนถอนตัวไม่ขึ้น จะแก้ไขยาก

3) ความทะยานอยากก่อเกิดพลังได้ แต่พลังชนิดนี้มักจะนำพาไปสู่ความพินาศ พึงระมัดระวังให้ดี

4) สามัญธรรมดาคือความจริง สามัญธรรมดาคือความสุข

5) รู้จักพอสุขนิรันดร์ ความสุขอยู่ที่รู้จักพอ จิตใจที่รู้จักพอเช่นนี้ ทำให้สบายอกสบายใจมาก สมควรทะนุถนอมและให้ความสนใจ

6) ท่านไม่อาจเปลี่ยนแปลงดินฟ้าอากาศ แต่เปลี่ยนแปลงอารมณ์ความรู้สึกได้ ท่านไม่อาจคัดสรรโฉมหน้าได้ แต่เลือกสรรการแสดงออกทางอารมณ์และความคิดได้ ท่านไม่อาจเบิกใช้วันพรุ่งนี้ล่วงหน้าได้ แต่ต้องใช้วันนี้ให้ดี




2 views0 comments
bottom of page