สรรพสิ่งทั่วหล้าล้วนมีที่มา
เป็นมารดาของโลก
รู้ว่ามารดาเป็นเช่นไร
ก็อนุมานถึงลูกได้
เมื่อรู้ว่าเป็นลูก
จึงรักษามารดาไว้
ชั่วชีวิตจึงไม่มีอันตราย
ถ้ากั้นความโลภ
ปิดสิ่งรบกวน
ชั่วชีวิตจักไม่มีกังวล
หากเปิดทางให้หลงระเริงไร้ขีดจำกัด
ชั่วชีวิตมิอาจเยียวยา
เห็นวิถีนิรันดร์คือ “เข้าใจ”
รักษ์ความอ่อนละมุนคือแข็งแกร่ง
ใช้พลังแสงเต๋าย้อนสู่ “ความผ่องใส” ที่มีอยู่เดิม
ตนจะไม่หายนะ
นี่คือวิถีชั่วนิรันดร์
คติธรรม
1) เมื่อกลับสู่แหล่งกำเนิด ทุกสิ่งทุกอย่างจะจัดการได้ดี สามารถผ่านด่านอันตรายทั้งมวลได้
2) เมื่อเปิดประตูอวัยวะสัมผัสและความยึดมั่นถือมั่น จิตจะวิ่งออกสู่ภายนอกอย่างรวดเร็ว โลกใบนี้จะสวยสดงดงามขึ้นชั่วขณะ แต่จะเสื่อมโทรมลงอย่างรวดเร็วเช่นกัน
3) เต๋าคือความรัก คือการให้ ความรักนั้นหาใช่ต้องเรียกร้องจากฝ่ายตรงข้ามไม่ แต่เป็นการให้จากตนเองต่างหาก
4) มีเกียรติยศเป็นแบบอย่างแก่ผู้อื่นแต่ไม่โอ้อวด จิตผ่องใสให้ความสว่างแก่ผู้อื่นต้องคอยสำรวจตรวจสอบตนเอง เนื่องด้วยมีการสำรวจตรวจสอบตนเอง จึงเข้าใจและซาบซึ้งใจผู้อื่นได้
5) ชีวิตคนสั้นๆ ดั่งสายฟ้าแลบ หากใช้ชีวิตให้เวลาผ่านไปโดยเปล่าประโยชน์ทำให้คนบอบช้ำ จงใช้ทุกเวลานาทีให้เป็นประโยชน์ จึงจะสั่งสมเมล็ดข้าวให้เต็มยุ้งฉางได้
