“มหาประเทศ” วางตัวอยู่ต่ำ
เป็นที่บรรจบของสายน้ำ
จึงเป็นมารดาทั่วหล้า
ใช้อ่อนพิชิตแข็งแกร่ง
ใช้ความนิ่งแสดงความลึก
ประเทศใหญ่ใช้ความอ่อนน้อม
ประเทศเล็กจะซาบซึ้งใจ
ประเทศเล็กอ่อนน้อม
มหาประเทศไว้เนื้อเชื่อใจ
ใช้ความอ่อนน้อมได้ความสวามิภักดิ์
ใช้ความอ่อนน้อมได้รับการยอมรับ
ประเทศใหญ่สร้างความสุขให้มาก
ประเทศเล็กเพียงต้องการพึ่งพา
ทั้งสองต่างพอใจในสิ่งที่ตนปรารถนา
ประเทศใหญ่พึงต้องสนใจการถ่อมตน
คติธรรม
1) ผู้บังคับบัญชาควรเป็นผู้ให้ ผู้ใต้บังคับบัญชาจึงจะมีโอกาสได้รับ สิ่งนั้น นี่เป็นเหตุผลธรรมดามาก
2) ผู้นำที่ดีมิใช่ยืนชี้นิ้วบัญชา แต่ควรเป็นผู้มองในฐานะผู้ใต้บังคับ บัญชา พร้อมทั้งต้องรู้จักกลับมามองจากจุดเริ่มต้น
3) ไม่จำเป็นต้องทำร้ายร่างกายสังขาร เพราะเดิมทีก็ไม่มีร่างกายสังขารอยู่แล้ว บ้างมีชีวิตอยู่ให้สอดคล้องและเหมาะสมเท่านั้น
4) แก่นแท้ของความอ่อนน้อมถ่อมตน คือ ละทิ้งความยโสโอหัง จึงจะมีคุณธรรมสูงส่งที่รองรับสารพัดเรื่องได้
