แม่ทัพที่ดีไม่บ้าบิ่น
ผู้เชี่ยวชาญการรบไม่โมโห
ผู้เชี่ยวชาญชนะข้าศึกไม่ประจันหน้า
ผู้เชี่ยวชาญใช้คนย่อมอ่อนน้อม
นี่คือคุณธรรมที่ไม่ชิงดี
นี่คือการใช้พลังของคน
นี่เรียกว่าบรรทัดฐานสูงสุดแต่โบราณ
คติธรรม
1) การตามแก้ปัญหานั้นลำบากมาก ต้องรู้จักพลิกแพลง เหลือที่ว่างไว้ จึงจะมีพื้นที่พลิกแพลงได้
2) การบันดาลโทสะเป็นสิ่งที่ไม่ดี ต้องรู้จักไม่โกรธ จึงจะมีความกล้าพิชิตความยากลำบากได้
3) งานอะไรตนก็รับเหมาทำหมด จะต้องเหน็ดเหนื่อยมากแน่นอน ผู้นำเป็นผู้นำพาคนทำงาน มิใช่ต้องเหมาทำงานจนเหนื่อยตาย
4) รวงข้าวที่ห้อยระย้าในฤดูเก็บเกี่ยวบอกเราว่า พึงต้องเรียนรู้การอ่อนน้อมถ่อมตน ต้นหญ้าที่งอกจากซอกหินได้บอกเราว่า นั่นคือความแข็งแกร่งไม่ย่นระย่อท้อถอย เวลาแตะสัมผัสต้นนางอาย มันจะค่อยๆ หุบใบ บอกเราว่า อย่าได้เที่ยวกระพือข่าวจนเกินความเป็นจริง
5) เมื่อสัมพันธ์กับใครก็ตาม ต้องถามตนเองเสมอว่า ฉันทำตัวเป็นประโยชน์แก่ผู้อื่นหรือไม่ และทำให้เขาได้รับประโยชน์อย่างไร หากฉันไม่อาจใช้ศีลธรรม คุณธรรม จริยธรรม ความรู้ และพลังจากการฝึกภาวนาทำให้ผู้คนได้รับประโยชน์ เท่ากับว่าฉันได้ติดหนี้เขาไว้
